Copyright © 2024 Volleybalkrant.
Artwork by the Media Artists. All rights reserved.
Twee vrouwenteams naar Tokio
In de finale van de Continental Cup hadden Marleen van Iersel en Pleun Ypma de zware opdracht Bochorova/Vironina uit Rusland te verslaan. De eerste punten waren voor Nederland, maar al snel daarna pakten de jonge Russinnen de leiding over en gaven deze niet meer weg (18-21). De tweede set begon dramatisch voor Nederland, want het kwam 2-10 achter. Het knokte zich nog redelijk terug, maar uiteindelijk bleek Rusland met 0-2 te sterk (15-21).
Katja Stam en Raïsa Schoon móesten daarom van Dabizha/Rudykh winnen, want anders was het over en uit. Gelukkig deden ze dat. Met overtuiging lieten ze zien een heel graag naar Tokio te willen en via 21-14 en 21-13 dwongen ze voor Nederland een golden match af.
Golden match
Stam en Schoon moesten het ook in de golden match doen voor Nederland. Raïsa bezorgde haar duo via een geplaatste score en een ace een mooie 14-10 voorsprong in de eerste set. Ook Stam kwam er met een harde klap doorheen (16-12) en richting het einde werd de voorsprong alleen nog maar groter; 21-15 en 1-0 in sets. De jonge Russinnen pakten in set twee echter via een ace een 6-10 voorsprong en hadden de hele set controle. De slimme ballen van Schoon werden opgepakt en via 15-21 kwam er een beslissende set.
Hierin begon Rusland beter dan Nederland. Er stond een 3-8 achterstand op het scoreboard, maar Katja en Raïsa dwongen de Russinnen een time-out te nemen omdat het alweer snel tot 8-9 kwam. Na een geweldige rally was het Stam die via een keihard blok 11-11 maakte. Daarna het één en al Stam/Schoon. De wederopstanding gaf hen alle energie en scherpte die nodig was om de klus te klaren. Rusland maakte geen punt meer en via 15-11 sleepten Katja en Raïsa het twee Nederlandse ticket voor Tokio binnen. Wát een sensatie.
Stam/Schoon vs. Van Iersel/Ypma
Vanmiddag om 15.00 strijden de twee Nederlandse vrouwenduo's tegen elkaar om te beslissen wie naar Tokio mag. De wedstrijd is te volgen op de livestream van volleybal.nl.
Mannen komen nét tekort
Bij de mannen ontpopte zich een soortgelijk scenario tijdens de finale van het OKT. Na een paar dagen geweldig beachvolleybal wist Nederland zich voor de finale te plaatsen. Hierin stond het tegenover Zwitserland. In de eerste pot troffen Stefan Boermans en Yorick de Groot het sterke duo Heidrich/Gerson. Na een degelijk begin liep Zwitserland halverwege de set uit en pakte de belangrijke openingsset met 15-21. Boermans/De Groot bezorgde Nederland in de tweede set een mooie voorsprong toen het de technische time-out in ging (12-9). Dat kwam vooral door de positiewisseling bij Stefan en Yorick. Maar Zwitserland krabbelde terug en wist een setpunt weg te werken. Uiteindelijk was het Heidrich die via een ace de eerste overwinning voor Zwitserland pakte (20-22).
Met de rug tegen de muur moesten Christiaan en Ruben Krattiger/Breer verslaan. Het begin was niet lekker voor Varenhorst/Penninga, maar het draaide een achterstand van drie punten om en pakte uiteindelijk met 21-18 de eerste set. De goede service had in de tweede set nóg meer effect en Zwitserland kon moeilijk langs het hoge blok van Varenhorst. Nederland liep uit en klaarde de klus via 21-13.
Golden match
Varenhorst mocht in de golden match voor eigen kwalificatie spelen. Er was al besloten dat bij winst voor Nederland het ticket naar Varenhorst en Van de Velde (op dit moment geblesseerd) zou gaan. Met zijn tijdelijke maatje Penninga lieten ze geweldig beachvolleybal zien en kon hij met nog één winstpartij naar Tokio. Helaas begon de finale niet voortvarend. Nederland was wat slordig in de passing en via een ace kwam het op een 10-15 achterstand. Nederland kwam nog tot op twee punten, maar via 16-21 was set één voor Heidrich/Gerson. Met de rug tegen de muur was het nu genoodzaakt twee sets te winnen. Het had de zenuwen onder controle en op 12-9 mocht het even gaan zitten. Nederland bleef goed side-out spelen en mede via een ace van Penninga maakte Varenhorst er later 21-16 van.
Het begin van de allesbeslissende derde set was desastreus. Zwitserland ging naar 0-4. Na een lange rally maakte Penninga er nog wel 4-7 van, maar ondanks deze oppepper was het nodige gaatje daar. Op 12-14 was het Gerson die Varenhorst en Van de Velde wakker maakten uit de droom die Tokio heet. Een pijnlijk moment, vooral omdat het zo dichtbij was. Ze hebben gestreden voor wat het waard was en een ode gaat naar Penninga, die een fantastisch toernooi speelde.
Je reactie is opgeslagen.
Plaats een reactie
reacties: