Volley Tilburg wint topper van Sliedrecht Sport 2

Sliedrecht Sport 2-Volley Tilburg 
De topper waar al weken naar uitgekeken werd, eindigde in een 1-3 zege voor Volley Tilburg via 25-19, 19-25, 18-25 en 21-25. Volley Tilburg-trainer Martijn Musters kan met een goed gevoel terugkijken op het topduel. ,,Deel drie uit het vierluik bepalende potjes sluiten we wederom met drie punten en een overheerlijke beker tomatensap af,” zegt hij. ,,Dit zijn de potjes waar het om gaat en waarvoor je een heel seizoen met elkaar traint en daar hebben we van genoten. In de eerste set gaan we niet goed genoeg om met de kansen die we krijgen en die verliezen we met 25-19. In de sets daarna serveren we goed, krijgen we ontzettend veel kansen in de rally en winnen we veel van de rally's. Dat is genieten! Daarbij is het leuk om te zien dat de uren die de jongens in het zand maken bij Beach Tilburg zich uitbetalen in de zaal. Aan onze kant vielen Thomas van de Ven en Thomas Jansen goed in. Tim Swaan was blokkerend erg sterk en Niels van Son mocht na afloop de vuilniszak aantrekken als MVP, maar in dit geval ook echt afvalbak. Uit alle hoeken en standen wist hij tot scoren te komen. Eerder werd hij al eens door het thuisfront getrakteerd op een dagje safaripark en in het tweeluik tegen Sliedrecht is er voor hem een abonnement op safaripark de Beekse Bergen te winnen. Hij is een echte liefhebber van al het moois dat de natuur te bieden heeft en na een aantal winterse dagen waarin de dieren niet buiten te bezichtigen waren, is dit natuurlijk een hartstikke leuke beloning. Begin maart staat de return op het programma in Sporthal T-kwadraat in Tilburg. We hopen op een volle bak en een mooie sfeer, zoals dat de afgelopen weken telkens het geval is.”
Dit was niet de week van Sliedrecht Sport 2. ,,Nee, na een 3-1 verlies in de kwartfinale van de Nationale Beker tegen Lycurgus weten we ook in de competitie tegen titelconcurrent Volleybal Tilburg niet te winnen, concludeert Sliedrecht Sport-speler Albert Stek. ,,We moeten toegeven, na in de competitie meer dan een seizoen ongeslagen te zijn geweest, komt deze hard aan.” Trainer/coaches Egbert op ’t Hof en Frank Vlot begonnen aan de wedstrijd met Jilles, Joel, Gerard, Luuk, Mats, Wessel en Ian. ,,In set 1 moesten wij het spelletje van Tilburg even goed aftasten. Wat spelen zij op bepaalde momenten en hoe gaan we om met de snelle ballen die uit de handen van de Tilburgse spelverdeler komen? Gelukkig waren we de eerste set op tijd bij de les en wisten we de set bij de ‘big points’ naar ons toe te slepen. Niks aan de hand zou je zeggen. Vanaf set 2 verloren we meer en meer de controle. In de service wist Tilburg onze achilleshiel bloot te leggen en door de geslagen bal af te wisselen met een prikbal moesten wij keer op keer nadenken in de verdediging. Zelfs de wissels konden het gewenste verschil niet laten en dus was het 3-1 verlies een feit. Deze is pijnlijk en komt bikkelhard aan. We hebben het niet meer in eigen hand en moeten dus met een schuin oog meekijken wat Volley Tilburg de komende weken gaat doen. Maar goed, de bal is rond en het kan alle kanten op. Wij rechten onze rug, zetten een stapje extra tijdens de training en we gaan het meemaken of Volley Tilburg met de druk van absolute favoriet om kan gaan.”

VIVES-Peelpush 
VIVES legde een steviger fundament voor de derde plaats in de Topdivisie B door relatief eenvoudig met 3-0 (25-17, 25-18 en 25-21) te winnen van Peelpush, de nummer vijf op de ranglijst. In de IJsselhal konden de bezoekers uit Meijel alleen in de laatste set de thuisploeg nog enigszins bijbenen, maar VIVES was in de rest van de wedstrijd de bovenliggende ploeg waarmee de ploeg van Kasper Langendoen zich heeft gerevancheerd voor het 3-0 verlies van vorige week tegen koploper Volley Tilburg. 
Langendoen kon weer beschikken over een volledig fitte selectie en had zodoende ook weer wat te kiezen welke zeven startende spelers hij het veld in stuurde. Dat betekende dat ook Sjoerd Hoogendoorn eindelijk weer fit was. Sinds de uitwedstrijd tegen Protos in november vorig jaar kampte hij met gezondheidsklachten. Het Guiness Book of World Records doet onderzoek of dit wellicht de langste kater ooit is geweest. Dat geeft eens te meer aan dat de Protos-feestjes van ongekend niveau zijn. 
Voor de basisopstelling viel Langendoen terug op de samenstelling, zoals deze ook veelvuldig in het begin van het seizoen op het veld stond. Naast Sjoerd Hoogendoorn startten Joël van der Schans, Jacco Hoogendoorn, Mitchel van Kesteren, Niels Bakker, Peter Houwink en Jordy Streng in de basis. In een wederom goed gevulde en sfeervolle IJsselhal liet de thuisploeg direct zien er geen gras over te willen laten groeien. Een cleane side-out en een ace van Sjoerd Hoogendoorn zette VIVES direct op 2-0. Deze voorsprong werd geconsolideerd tot 11-9 dankzij goedlopende side-outs met scores van onder andere Houwink, Bakker en Sjoerd Hoogendoorn. Op de sterke sprongservice van Tijn van de Grift kwam Peelpush echter terug in de wedstrijd tot 11-12. Dit bleek van korte duur, totdat Van der Schans aan service kwam en de passlijn van Peelpush dusdanig onder druk zette dat VIVES uitliep naar 18-14. Vervolgens deed Van Kesteren er met zijn service nog een schepje bovenop tot 21-15 en was het uiteindelijk de ingevallen Dion Tjon-a-Man die het slotakkoord van de eerste set had door vanaf 22-17 drie aces te serveren. 
Ook in de tweede set had Peelpush geen antwoord op de services van VIVES. Sjoerd Hoogendoorn vuurde een aantal kanonskogels af vanaf de servicelijn die de passlijn van Peelpush te machtig waren. In no time stond er een 6-0 voorsprong voor VIVES op het scorebord, ondanks dat coach Johan Leenders van Peelpush al bij 4-0 had geprobeerd om de reeks van Hoogendoorn te doorbreken. Met deze voorsprong op zak kon VIVES het zich permitteren om deze voorsprong zakelijk te verdedigen door het side-out spel te spelen. Op 20-14 liet ook de ingevallen Alec Murk zien over een ijzersterke sprongservice te beschikken en zette dankzij een ace VIVES op 21-14 voorsprong. Op 23-16 leek Tjon-a-Man VIVES met een geweldige aanval op setpoint te zetten, ware het niet dat de tweede scheidsrechter ook (onnodig) zijn stempel op de wedstrijd wilde drukken. Uiteindelijk ging de tweede set met 25-18 ook overtuigend naar VIVES. 
In de derde set pakte VIVES, net als in de eerste set, dankzij een goede side-out en een ace van Sjoerd Hoogendoorn opnieuw een voorsprong van 2-0. Om het scenario van de vorige set te voorkomen nam Leenders bij deze stand al een time-out. Dit keer met effect, want VIVES wist de voorsprong niet uit te bouwen en door wat slordigheden kwam Peelpush zelfs terug tot 5-5, waarna Langendoen ook een time-out nam. Hierna volgde een periode van wat fouten in de passlijn van beide kanten waardoor de opgebouwde voorsprong van VIVES steeds teniet werd gedaan door Peelpush en de score gelijk opging tot 21-21. Het moment om voor Langendoen zijn tweede time-out te nemen. Met succes, want op de service van Houwink werd vervolgens de wedstrijd definitief in het slot gegooid en pakte VIVES de derde set met 25-21. 
Zo weet VIVES relatief gemakkelijk te winnen van een ploeg die relatief dicht op de ranglijst staat en pakt zodoende haar twaalfde overwinning van het seizoen. VIVES staat nu met 36 punten op de derde plaats, met een voorsprong van zes punten op nummer vier VV Utrecht. 

VV Utrecht-MKB Accountants/VCV 
Utrecht behaalde een vrij duidelijke 3-0 zege op MKB Accountants/VCV via 25-19, 25-13 en 25-18. Bernard Schoonbeek is druk bezig met de strijd om de Utrecht Cup. ,,Weer een wedstrijd in een wedstrijd om de Utrecht cup waarin de stand nu als volgt is: VIVES 3 gespeeld 9 punten, VVU 4 gespeeld 9 punten, VCV 5 gespeeld 5 punten, Protos 4 gespeeld 1 punt," zegt hij. ,,Het lijkt erop dat de beslissing hier gaat vallen op 18 maart als VIVES op bezoek komt in de Galgenwaard bij ons. Onze gasten uit Veenendaal en ons eigen team zijn zeer goede bekenden, zoals wel blijkt uit het feit dat beide coaches elkaar op de fiets ontmoetten op de weg naar de sporthal, daar een selfie maakten voor de oud-Cito heren 1-2 app, en het feit dat een aantal ex-Cito/Protos-spelers de moeite hadden genomen om deze clash te bezoeken. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat van een tweetal oud-Cito/Protos-spelers zoonlief als VCV-speler aan mocht treden en bij één van de oudgedienden speelt zijn neefje bij ons. Leuk blijft het dat de oude banden in stand blijven!” 
Utrecht was gewaarschuwd. ,,Jazeker, de uitwedstrijd leverde ons weliswaar drie punten op, maar deze hadden we niet eenvoudig gehaald en één van onze spelverdelers vierde zijn verloving ver over onze landsgrenzen. Gelukkig konden we beschikken over een spelverdeler van ons eigen jongens A1 team; het 16-jarige talent Jerom Janssen. Over samenwerking gesproken: ik werd ook door de coach van VCV getipt over dit aanstormende talent. De jeugdopleiding van Uberto c.s. begint zijn vruchten af te werpen! De eerder gememoreerde waarschuwingen hadden de Domstedelingen die bij VVU spelen zeer ter harte genomen. Het gameplan werd heel erg goed uitgevoerd zodat we de angel uit het Veenendaalse aanvalsgeweld konden halen en vaak in de rally konden komen, terwijl onze eigen side-out soepel liep. Onze lage foutenlast, gecombineerd met sterk blok-defence en opslagspel was te veel voor het talentvolle team uit Veenendaal. Voor de neutrale toeschouwer was het misschien een wat eenzijdig potje, voor de technische staf van VVU een hele goede wedstrijd waarin Jerom ook zijn debuut kon maken. Een leuke opmerking van de (wederom) goede arbitrage na de wedstrijd: "twee zeer sportieve teams die beslissingen zonder gezeur accepteerden, dit maakt het voor ons ook erg leuk om onze hobby uit te voeren". 
VCV-trainer Hans Mater was duidelijk in zijn commentaar. ,,VVU was op alle fronten veel beter. Wij stonden passend erg onder druk en kregen weinig vat op hun services. Op de buitenkant scoorden we veel te weinig en als we dan over het midden konden spelen lukte het deze wedstrijd vaak ook niet om te scoren. Serverend konden we te weinig het VVU moeilijk maken en konden zij heerlijk aanvallen. Helaas haalden veel spelers hun niveau niet en was VVU duidelijk een maatje te groot. Complimenten voor VVU. Wij even flink balen en genoeg huiswerk." 

Donki Sjot-Inter Rijswijk
In de middenmoot deed Donki Sjot goede zaken door een 3-2 zege op Inter Rijswijk via 25-21, 11-25, 23-25, 25-21 en 15-12. Deze week waren Jeroen Gollenbeek en Martijn van Rosmalen terug van vakantie en Danny Marijn had geen andere volleybalverplichtingen, zodat Donki Sjot alle acht spelers tot haar beschikking had. De ploeg van trainer Benny van den Heuvel startte, onder aanmoediging van veel carnavaleske supporters, sterk aan de eerste set. Op 9-8 zorgde een opslagserie van Sven Smits dat DS de leiding stevig met 13-8 in handen nam. Een voorsprong die Inter Rijswijk niet meer kon inhalen (25-21). 
,,De tweede set startten we weer sterk tot Max van Straten voor Inter Rijswijk aan opslag kwam,” zegt Van den Heuvel. ,,In een servicereeks van zeven opslagen bracht hij de stand naar 4-16. Een oppepper voor Inter Rijswijk, dat zijn voorbeeld overnam en de druk op onze verdediging verhoogde. Met een blok, een van de vele van deze wedstrijd, maakte Inter Rijswijk de set af (11-25).” 
De derde set leek een herhaling van de tweede set te worden, alleen dan voor Donki Sjot. Via sterke opslagen van Joël Kling en aanvallen van Pepijn Kooijmans, stond er snel een voorsprong van 21-13 op het scorebord en dacht De thuisclub de set al binnen te hebben. ,,Helaas te vroeg gejuicht. Inter Rijswijk wist in het slot aanvallers Kees de Hoogh en Jeffrey van Wijk in positie te zetten en de set volledig te kantelen naar 22-22. Jacob Krijnsen zorgde met zijn lengte voor het beslissende blok en de setwinst (23-25). Gelukkig pakten we ons spel direct weer op in de vierde set en een eerste servicereeks van Joël Kling zorgde voor een 8-4 voorsprong. Hoewel Inter Rijswijk weer bij kon komen tot 14-14, zorgde een tweede servicereeks van Joël voor een nieuwe voorsprong van 18-14. Inter Rijswijk kon nog iets terugkomen, maar spelverdeler Mees de Jager wist alle aanvallers te vinden en de set met 25-21 binnen te slepen. Opnieuw een vijfsetter tegen Inter Rijswijk. In de vijfde set leek Inter Rijswijk gebroken. De eerste voorsprong werd gepakt door een servicereeks van Jeroen van Gollenbeek, die dankbaar gebruikt maakte van het net (10-6). Waarna middenaanvallers Dirk van de Ven en Martijn van Rosmalen het verschil aan het net maakten. Pepijn Kooijmans sloeg het laatste punt binnen (15-12). Een belangrijk extra punt voor het klassement. Volgende week reizen we in het carnavalsweekend rechtstreeks van de kroeg naar Compaen in Oostzaan, met daardoor naar verwachting een iets minder fitte selectie.”

Protos-Zaanstad 
Na een hectische periode, waarbij trainer Mark Schoonen Zaanstad verliet, won Zaanstad de uitwedstrijd bij Protos met 0-3 via 14-25, 12-25 en 21-25. ,,Het missen van de trainer/coach geeft zoals gebruikelijk inderdaad de nodige onrust,” zegt Zaanstad-speler Daniël Hoonhout.  ,,Momenteel hebben we geen volledige vervanging en doen we de trainingen dus zelf. Bij coaching zullen we van tijd tot tijd uit de brand worden geholpen door ervaren spelers in de club die een stapje terug hebben gedaan. De eerste wedstrijd zonder coach legden we nog erg veel druk op onszelf en dat was niet bevorderlijk voor het spel. Het is dus fijn om te zien dat we die druk tijdens de wedstrijd tegen Protos los hebben kunnen laten! Nu aan ons de taak om zo goed mogelijk dit 'matige seizoen' af te sluiten.”

Spaarnestad-Compaen 
Spaarnestad won voor de tweede keer op rij en steeg door de 3-1 zege op Compaen, naar de tiende plaats. De setstanden waren 25-27, 28-26, 25-22 en 25-21. Dit was voor beiden een zeer belangrijke wedstrijd om de gevarenzone te kunnen verlaten. ,,We waren daarom duidelijk nerveus,” zegt Spaarnestad-trainer Casper Groenhuijzen. ,,Dit was voor beide teams een ‘must win’ potje in de strijd om pd te ontlopen. Dus het niveau was niet best. We hadden het tactisch op orde. Blokkerend en verdedigend stonden we goed. Daardoor moesten zij aanvallend forceren. Dat dwong hun tot fouten of leverde ons gemakkelijke rallyballen op, die wij goed afmaakten.” 
Met veertien tegen drie herenteams is Spaarnestad in kwantitatief opzicht veruit superieur aan Compaen en dit seizoen scoren de Haarlemmers ook kwalitatief de betere cijfers. Na het verlies in vier sets in de Twiskepolder kwamen zaterdag de zelfde getallen op het scorebord. Gesteld kan worden dat op de volleybalranglijst de provinciehoofdstad daarmee terecht boven het Zaanse dorpje prijkt. Tot dusver wist de formatie van trainer/coach Sven Vermeulen slechts drie potjes te winnen, waaronder twee maal tegen hekkensluiter Protos, dus valt er ook weinig op haar penibele situatie af te dingen. 
De Noord-Hollandse derby was voor beide teams misschien niet cruciaal, maar dan toch wel van levensbelang. Gezien de importantie kwamen er bij Compaen twee onverwachte troeven op tafel. Lars de Boer, in de gloriejaren de vedette in Oostzaanse dienst en nu wekelijks uitblinker bij het op een koppositie in de tweede divisie geposteerde tweede team, verscheen binnen de lijnen. De andere reddingsboei moest de diagonaalplek van buitenaanvaller David Bes worden. Spaarnestad-Compaen werd een boeiend volleybalgevecht. De temperatuur in de naar nota bene ijskoningin Yvonne van Gennip vernoemde hal was al tropisch, maar steeg vanaf 7 uur helemaal naar het kookpunt. Beide teams deden de eerste, tweede en derde set nagenoeg niets voor elkaar onder. De Oostzaners waren lange tijd aan het net de betere partij, waar de Haarlemmers sterker waren in het achterveld.  
In de eerste set ging de opslag over en weer totdat Bes met zijn floatservice een gaatje sloeg tot 19-22. Spaarnestad toonde zijn onverzettelijkheid in de defensie en knokte zich terug en kwam bij 24-23 zelfs op setpoint. In de eindfase was er de routine van De Boer en een beslissende klap van Vasileos Mandelaris die voor 25-27 zorgden. Compaen had ook in de tweede set langere tijd het beste van het spel. Lars de Boer bundelde zijn krachten met naamgenoot Lars Ent en bij 14-18 zag het er gunstig uit voor de gasten. Gaandeweg kwamen de bezoekers meer onder druk in de passing en de aanval werd daarmee voorspelbaarder. Ook nu weer kwam er een bloedstollende finale, waarbij Spaarnestad nu steeds het voordeel had. Ondanks twee foutieve opslagen werd het toch 28-26 in Haarlems voordeel.  
De Oostzaners liepen in het eerste deel van de derde set achter de feiten aan. De thuisploeg wist uit benarde situaties beter tot scoren te komen en nam met 13-9 de leiding. Compaen knokte zich met inmiddels Jesse Koopman in het team terug tot 14-13 en bij 18-19 lagen er weer volop kansen op setwinst. Weer gaven de ploegen elkaar niets toe en via 20-19, 21-20 en 22-21 werd het 25-22. Compaen opende de vierde set voorspoedig, terwijl Spaarnestad zich wat slordigheden veroorloofde (1-5, 2-6 en 3-7). Bij 10-10 kwam de spanning weer helemaal terug. Aan Haarlemse kant liet Ton Vos zien misschien wel zijn haren, maar nog niet zijn streken te zijn verloren. De diagonaalaanvaller was onhoudbaar in het tweede deel van de vierde set. Bij 22-17 leek het einde nabij voor Compaen. Onder andere door twee aces op de opslag van Cris de Jong richtte het team zich nog een keer op (22-20), maar dat bleek de laatste stuiptrekking (25-21).