Volley Tilburg is kampioen ondanks nederlaag

Zaanstad-Volley Tilburg 
Zaanstad zorgde voor een grote verrassing door koploper Volley Tilburg op een 3-2 nederlaag te trakteren. Het ene puntje bleek toch genoeg om het kampioenschap te kunnen vieren voor Tilburg. Zaanstad-speler Daniël Hoonhout was heel blij dat het in haar laatste thuiswedstrijd het publiek een aantrekkelijke wedstrijd kon voorschotelen. ,,In aanloop naar deze laatste thuiswedstrijd, was er één ding zeker: het zou een interessante thuisspeeldag worden,” zegt Hoonhout. ,,Twee teams (D2 en H3) zijn kampioen geworden en er stond een feest op de planning. Dit zorgde voor een geweldige sfeer tijdens onze wedstrijd, en dat kwam het spel zeker ten goede. Met name de blok-verdediging stond als een huis en we maakten weinig fouten. We zijn als team blij dat we een aantal van onze spelers zo'n sfeervolle laatste thuisspeeldag in Heren 1 hebben kunnen bezorgen.” De setstanden waren 25-18, 25-18, 29-31, 26-28 en 15-11.

VIVES-Sliedrecht Sport 2 
Sliedrecht Sport 2 pakte bij VIVES niet de volle buit, waardoor Volley Tilburg kampioen werd. In een heerlijke wedstrijd won Sliedrecht Sport 2 met 2-3 via 25-19, 25-19, 18-25, 17-25 en 14-16. ,,Als trotse aanvoerder van Sliedrecht Sport Heren 2 wil ik namens het hele team de mannen van Volley Tilburg feliciteren met het behalen van het kampioenschap,” zegt Albert Stek. ,,Dit seizoen de beste, volgend seizoen zijn wij weer aan de beurt. Naast de felicitaties aan de mannen uit Tilburg willen we dikke complimenten uitdelen aan de club Vives. 1: aan het team voor een fantastische strijd. 2: aan de beste, meest enthousiaste en gezelligste supporters van de Topdivisie en 3: aan de sfeer en gezelligheid in de IJsselsteinse kantine. Handjes op elkaar voor jullie”. 
In de wedstrijd tegen Vives konden de trainer/coaches Egbert op ‘t Hof en Gert-Jan Toonen niet beschikken over Wessel Anker (werk). De wedstrijd begon Sliedrecht met Jelle van Rekom, Joël Blokland, Gerard Baan, Michael van Leeuwe, Ian de Bus, Jasper Bouter en Albert Stek. ,,In set 1 en 2 had Sjoerd Hoogendoorn en de andere mannen om hem heen in een rood shirtje ons volledig in de tang. De harde sprongservice van Sjoerd in combinatie met een (te) laag dak in IJsselstein zorgde in de eerste set voor een achterstand die we niet meer goed konden maken. In set 2 was het exact hetzelfde verhaal. Door te weinig eigen servicedruk en een onstabiele pass kwamen wij er simpelweg niet aan te pas en ging Vives er ook met die set vandoor. Tijd om uit een ander vaatje te tappen. Jilles erin voor Jelle, Luuk erin voor Joël en Mats erin voor Albert. Niet een, niet twee, maar die gouden wissels van de hand van Egbert op ‘t Hof. Set 3, 4 en 5 zaten vol strijd, emotie en de juiste agressiviteit en wij wisten ze alle drie naar ons toe te slepen. Jilles veegde de complete middenas van Vives aan de kant, Mats stond zijn mannetje aan het net en achterin en Luuk van der Leeden speelde dé wedstrijd van het seizoen. Naast het trainen voor de marathon van Rotterdam perste hij deze fantastische pot er ook gewoon even uit. Een mooie en perfect bij ons passende teamprestatie.” 
Stek kijkt, al is er nog een wedstrijd te spelen, stiekem al vooruit naar het volgende seizoen. ,,Zaterdag 15 april nemen we afscheid van een echte Sliedrecht Sport legende. Michael van Leeuwe hangt na heel wat jaren met trots de blauw met witte kleuren te hebben gedragen zijn maatje 50 volleybalschoenen aan de wilgen. Die zien we volgend seizoen helaas niet meer terug… Op 15 april om 17.15 uur speelt hij zijn laatste wedstrijd en gelukkig is dit in zijn thuishaven sporthal De Basis. Nog even kort over volgend seizoen. Zowel de staf als de selectie zijn al bijna een maand volledig rond. Het zal wederom een gezonde combinatie zijn tussen jong, oud, talent en ervaring. Over namen, aanwinsten, transfersommen en hoe de onderhandelingen in zijn werk zijn gegaan kunnen we nu helaas nog niks loslaten. Hierover snel meer.”

VV Utrecht-Spaarnestad 
Utrecht kende de grootste moeite met Spaarnestad, dat zich probeert te handhaven in de Topdivisie. De ploeg van trainer Bernard Schoonbeek kwam met de schrik vrij en won met 3-2 via 20-25, 25-15, 22-25, 25-15 en 15-13. ,,Pffffff. Wat een partij weer tegen Spaarnestad,” zegt Schoonbeek opgelucht. ,,We hadden echt wel iets goed te maken na de toch wel verrassende nederlaag aan het einde van de eerste helft van het seizoen. Achteraf en terugkijkend naar de wedstrijd van afgelopen zaterdag was deze nederlaag misschien niet eens zo verrassend. Spaarnestad is een goed georganiseerd team dat met name aanvallend en verdedigend zijn mannetje echt wel staat op dit niveau. Het lukte ons maar ten dele om onze Haarlemse gasten voldoende onder druk te zetten. Lukte dit wel, dan wonnen we de sets ruim. De overige sets was het vechtvolleybal en dat deed Spaarnestad beter dan wij. Het lijkt erop dat, net als bij bijvoorbeeld Zaanstad, ons spelletje Spaarnestad wel ligt. Zij verdedigden goed en wonnen de spannende sets. Voor ons dreigde hetzelfde scenario als in Haarlem, toen we met 3-2 verloren. Tot 13-11 voor hun in de vijfde set. Vier punten later was het klaar. Spaarnestad maakte in die fase de kansen niet af, wij wel. Achteraf stonden eigenlijk twee  teleurgestelde ploegen te kijken naar een publiek dat genoten had. Spaarnestad had het gevoel dat ze de vijfde set hadden moeten winnen en wij wilden drie punten halen. Complimenten voor het publiek van Spaarnestad dat hun team luidruchtig aangemoedigd heeft. Nog één potje en dan is het eerste volledige seizoen in vier jaar klaar.”
Spaarnestad-trainer Casper Groenhuijzen vond dat zijn ploeg wisselvallig had gespeeld. ,,We hebben heel matig en wisselend gespeeld,” zegt hij. ,,Aan de setstanden kun je zien dat we heel hard hebben moeten werken voor de twee sets die we gewonnen hebben. De verloren sets zijn heel dik voor VVU, omdat we respectievelijk met 0-5 en 1-6 begonnen waren. De laatste set was extra zuur, omdat we een 11-13 voorsprong weggaven.” 

MKB Accountants/VCV-Inter Rijswijk
MKB Accountants/VCV boekte een 3-0 zege op Inter Rijswijk via 25-22, 27-25 en 25-20. VCV startte met de basis, die vorige week met 3-0 won van Donki Sjot. ,,De zieken van vorige week trainden deze week weer mee,” zet VCV-trainer Hans Mater. ,,We startten redelijk en pakten een paar punten voorsprong. Na twee sprongservices achter elkaar fout en de bal niet meer wisten te scoren kwam Rijswijk terug. Wouter kwam er in voor Jan, Mart voor Lars en Lucas voor Thomas en daarmee kwam er meer aanvalsgeweld in. We wisten het om te draaien en wonnen de eerste set. De tweede set startten we met Nikita, Hugo, Thomas, Evan, Lars, Wouter en Rik. Gedurende de set kwam Lucas er aan het net in voor Thomas. De tweede set was een kopie van de eerste set. We stonden een paar punten voor, serveerden twee keer achter elkaar fout en maakte Rijswijk weer een serie. Het werd een spannend einde, zeker omdat we in bepaalde fases niet scherp en afwachtend aan het volleyballen waren. We wonnen de tweede set. In de derde set wisselde Rijswijk een aantal spelers. Wij speelden een goede derde set waarin Bram nog voor de service van Mart er in kwam. De pass was onder controle en Nikita kon iedereen lekker aanspelen. De derde set wonnen we ook. Een mooie 3-0 in onze laatste thuiswedstrijd.”

Protos-Donki Sjot 
Het gedegradeerde Protos kon niet voorkomen dat Donki Sjot met de 0-3 winst naar huis ging. De setstanden waren 23-25, 18-25 en 22-25. Het was de laatste uitwedstrijd van het seizoen van Donki Sjot. De ploeg had deze keer zeven spelers, waarvan Pepijn Kooijmans door een aanhoudende pinkblessure alleen in nood wisselbaar was. Hierdoor moest Jeroen Gollenbeek met een geblesseerde duim door de pijn heen bijten en in het veld plaats nemen. Er stond voor beide teams niets meer op het spel. Protos is al zeker van degradatie en handhaving is door Donki Sjot vorige week behaald. ,,Desondanks waren we gebrand om de drie punten mee naar huis of beter naar het eindeseizoensfeest van Protos te nemen,” zegt DS-trainer Benny van den Heuvel. ,,Het lage plafond van de sportzaal was even wennen in de eerste set, maar langzaam aan werkten we ons in de wedstrijd met gevarieerde aanvallen en verschillende rechtstreekse punten van spelverdeler Mees de Jager, die het blok van Protos scherp hield. Door een aantal fouten kon Protos aan het eind van de set nog meedoen, maar uiteindelijk zorgden aanvallen van Joël Kling en Dirk van de Ven dat de setwinst naar Donki Sjot ging.” 
De tweede set begon Protos met vijf fouten op rij, waardoor Donki Sjot direct een voorsprong nam. Bij 17-18 zette Dirk van de Ven de passing bij Protos onder druk, waardoor Martijn van Rosmalen het blokkerend en aanvallend kon afmaken. Sven Smits sloeg het laatste set punt overtuigend binnen (18-25). Ondanks zijn duimblessure zorgde Jeroen Gollenbeek voor de eerste voorsprong in de derde set (5-10) voor de gasten. Een voorsprong die onoverbrugbaar bleek voor Protos. ,,Kenmerkend voor de wedstrijd zorgden twee eigen aanvalsfouten van de thuisploeg voor de 22-25 eindstand. Waarna het licht in de sporthal, zowel letterlijk als figuurlijk, direct uit ging voor Protos. De verdiende drie punten en de laatste thuiswedstrijd voor Protos werden samen met Protos tot in de vroege uurtjes in Utrecht gevierd.”

Peelpush-Compaen 
Peelpush had weinig moeite met Compaen dat een hartstochtelijke strijd tegen degradatie voert. De ploeg uit Meijel zegevierde met 3-0 via 25-21, 25-17 en 25-14. ,,Zeg maar niets meer,” klonk André Hazes door de boxen van sporthal De Körref in Meijel. De volleyballers van Compaen konden na afloop van de afstraffing door Peelpush ook geen woord meer uitbrengen.  Zullen de Oostzaners nooit meer naar Meijel hoeven? 'Jij kijkt nu op me neer'. Dat geldt voor tien van de twaalf tegenstanders in de Topdivisie B. Het nummer van 's lands grootste volkszanger zat daar diep in het zuiden van het land vol symboliek. Ooit in de historie boekte Compaen één van de mooiste overwinningen in dezelfde sporthal. De laatste jaren bewaren de Oostzaners weinig prettige herinneringen aan de verre reis. Vorig seizoen was de uitwedstrijd bij Peelpush het eerste duel na de ongeldig verklaarde competitie door de Nevobo. Kort en goed, een vriendschappelijk potje op 200 kilometer van huis. ,,Zaterdag leverde de langste trip de kortste wedstrijd op. Nog voor zonsondergang kwam er een einde aan de martelgang. Compaen werd gepoetst, geknipt, gewassen en geschoren,” zegt teammanager Marcel Vermeulen. ,,Feit is dat voor Compaen zo ongeveer het grootste wonder in de volleybalgeschiedenis nodig is om de promotie-/degradatiewedstrijden op 29 april te ontlopen. Concurrent Spaarnestad sprokkelde dit weekeinde een puntje bij VV Utrecht en liep daarmee uit. De Oostzaners moeten derhalve het seizoenslotstuk tegen VCV winnend afsluiten en de Haarlemmers dienen dan ook nog twee keer in eigen huis puntloos te blijven. De hoop gloeide enkele weken geleden op toen de zeerovers onder leiding van de nieuwe kapitein Mark Schoonen verrasten met uitzeges tegen Inter Rijswijk en Zaanstad. Hierna volgde een verwachte verliespartij contra Volley Tilburg. Natuurlijk was de voorspelling dat het lastig zou worden tegen Peelpush, nummer 5 in de stand. Maar wie weet? Teams waarvoor niets meer op het spel stond en dat gold voor de Limburgers, willen nog weleens gul voor de tegenstander zijn. De thuisploeg maakte inderdaad best veel fouten. Veertig procent van de punten kreeg Compaen cadeau, alleen scoorde het team zelf weinig. Met 25-21, 25-17 en 25-14 werden net iets meer dan vijftig punten gemaakt. Slechts in het prille stadium van de tweede en derde set was er de voordelige marge voor de Oostzaners. Voor het overige heerste Peelpush. Compaen wist met de opslag de aanvalsopbouw niet te ontregelen, waardoor de snelle middenaanval vrij spel kreeg. Bij de smashes op de buitenkanten van de tegenstander ontbrak het aan blokkeringskracht en verdedigende kwaliteiten. Verder had Compaen het lastig met de service van Peelpush, waardoor de niet-familieleden Kevin en Cris de Jong weinig variatie in het aanvalsspel konden brengen. Al met al, een lange terugreis naar huis.”