Strijdbaar Oranje strandt in kwartfinale VNL

Bondscoach Roberto Piazza begon de kwartfinale, in een uiterst sfeervolle sporthal in Bologna, met Wessel Keemink, Nimir Abdelaziz, Bennie Tuinstra, Thijs ter Horst, Fabian Plak, Twan Wiltenburg en Robbert Andringa.

Tuinstra leidt Oranje naar setwinst
In het begin van de wedstrijd leek Oranje nog niet helemaal bij de les. Twee ogenschijnlijk verdedigbare ballen vielen op de grond en na twee aces van de Italiaanse diagonaal Yuri Romano keek Nederland tegen een 8-5 achterstand aan. Waar we normaal gewend zijn dat Nimir zijn ploeg op sleeptouw neemt, was het ditmaal Bennie Tuinstra die opstond. Met maar liefst 8 punten (7 aanvallen en een ace) bracht hij Oranje niet alleen langszij, maar maakte hij ook het verschil boven de twintig punten. Op 22-20 voor Nederland kreeg Tuinstra een pipe in de rally en na een challenge bleek zijn aanval het Italiaanse blok heel licht getoucheerd te hebben. Vervolgens bracht een machtige ace van Plak Oranje vier setpunten. Italië was duidelijk even aangeslagen van de Nederlandse weerstand en dankzij een misverstand na een overpass viel de bal zomaar op Italiaans grondgebied en pakte Oranje de eerste set met 21-25.

Comeback komt te laat
Italië voerde de druk op aan het begin van set twee. Ter Horst werd vaak opgezocht in de passing en kwam daardoor aanvallend niet uit de verf. Op een 7-3 achterstand verliet hij het veld voor Maarten van Garderen. Een lange tijd behield Italië een ruime voorsprong, voornamelijk omdat Nederland veel fout serveerde. En als Italië wel tot aanval kon komen, was het door het midden met Roberto Russo erg effectief. Nadat Oranje via een dubbele wissel met Freek de Weijer en Stijn van Tilburg (die twee keer goed tot score kwam) even wat anders probeerde, vocht het team zich terug in de wedstrijd. Het blok van Plak en Van Garderen stopte Romano een paar keer af en via een ace van Tuinstra deed Nederland ineens weer mee in de set. Een knappe verdediging van Keemink gaf Nimir een kans om Nederland slechts op één punt achterstand te zetten en dat gebeurde ook (20-19). Maar Oranje kreeg het niet voor elkaar om een voorsprong te pakken. Romano kwam nu wel tot score en omdat Nederland op 22-20 verzuimde een rallykans te benutten sloeg Italië een gaatje. Met Nimir op service op 23-21 was er dan nog even hoop, maar het was niet de avond van de sterspeler van Oranje. Hij produceerde één van zijn in totaal zes foute opslagen. Nadat Keemink met een doortikbal nog een setpoint wegwerkte, leverde een foutserve van Van Garderen Italië setwinst op.

Bijblijven lukt niet
Voor de camera van Volleyball World zei Piazza na set twee dat het doel was om dichtbij Italië te blijven en de druk op te voeren. Daar kwam nou juist in set drie niks van terecht. Aan beide kanten werden in de beginfase veel blokpunten gescoord, maar na de technische time-out op 12-10 nam Italië afstand. De servicedruk van de thuisploeg nam toe en Oranje slaagde er niet meer in om de bal op de grond te krijgen. Wisselingen aan Nederlandse zijde hadden geen effect en dankzij slechts drie aanvallende scores kwam Oranje in set drie niet verder dan 13 punten.

Strijdbaar
Toch lieten Piazza en zijn mannen het er niet bij zitten. Met Jorna binnen de lijnen voor Van Garderen bleef Nederland goed bij in set vier. Een kleine achterstand bij de technische time-out werd richting de twintig punten ingelopen dankzij goed verdedigend werk van Jorna en scores van Tuinstra en Nimir. Er werd gestreden voor elk punt en Oranje gaf zich niet zomaar gewonnen. Jorna zette Nederland nog op 21-21, maar daarna sloeg Italië toe. Een knappe verdedigende actie van middenman Russo leverde Italië het eerste breakpoint boven de twintig op. En nadat de ingevallen publiekslieveling Ivan Zaytsev ook een rallykans benutte stonden er drie setpunten op het scoreboard voor Italië. Even leek het erop dat de thuisploeg direct de eerste kans benutte, maar een voetfout stelde uitschakeling voor Oranje nog even uit. Het was de ingevallen middenman Gianluca Galassi die een punt later het Nederlandse lot beslechte. 

Tuinstra werd topscorer van Oranje met 21 punten (17 aanvallen, 4 aces), gevolgd door Nimir met 16 punten (maar ook 13 fouten). Romano en Daniele Lavia waren de meest scorende spelers aan Italiaanse zijde.