Spacer’s genezen verklaard, maar ziek van nederlaag tegen Tours

Uit de boodschap die aanvoerder Jorna voorafgaand aan het eerste competitieduel van de Spacer’s op Instagram en Facebook postte sprak veel verlangen en hoop. ‘Klaar om aan mijn elfde seizoen in het buitenland te beginnen. Na zeven maanden, eindelijk weer een wedstrijd.’

In de wedstrijd liep het voor de club van beide Nederlanders niet naar wens. Met 15-25, 19-25, 18-25 werd Toulouse zaterdag in het eigen Palais des Sports op z’n plaats gezet door. ’s lands sterkste clubteam van de afgelopen jaren

Aanvoerder Jorna hoefde niet lang naar verklaringen te zoeken. “Het was heel lastig, we hebben gewoon geen kans gehad. We hebben vanaf punt één tot aan het laatste punt eigenlijk alleen maar achter de feiten aangelopen. Normaal hou ik niet zo van excuses zoeken, maar we kunnen er niet omheen dat corona natuurlijk een onderdeel van het probleem is geweest. We hebben geen oefenwedstrijden kunnen spelen. We hebben afgelopen week voor het eerst sinds ruim een maand weer zes tegen zes kunnen spelen. Dat zag je gewoon terug. We waren fysiek klaar, we waren technisch klaar, maar we waren gewoon niet klaar om als team te spelen. En dan speel je tegen een team dat favoriet is voor de titel en al acht oefenwedstrijden en twee competitiewedstrijden heeft gespeeld. Dus zij zaten gewoon veel beter in hun ritme dan wij.”

De voor de Spacer’s debuterende Parkinson beaamde dat. “Het was inderdaad geen fantastische wedstrijd. Er was een duidelijk verschil tussen een landskampioen die al z’n derde wedstrijd speelde en een team dat niet heeft kunnen trainen na 1,5 tot 2,5 week quarantaine. Wij waren te traag, nog wat zoekende. We misten hoogte en kracht. Op zich niet zo erg voor een eerste wedstrijd. Maar als je dan tegen een ijzersterk team staat dat de opstartfase al ontgroeid is, dan is het een hopeloze zaak. Ik vond Tours ook voor hun doen sterk spelen. Wij zijn simpelweg nog niet op het punt waar Tours en waarschijnlijk ook andere teams wel zijn. We vechten tegen de verloren tijd. Het is wat is het, dus we roeien met de riemen die we hebben, want komende dinsdag en vrijdag zijn er weer wedstrijden te spelen.”

Na tien seizoenen in buitenlandse dienst weet Jorna maar al te goed dat één verloren veldslag nog lang geen verloren oorlog betekent. “Na zolang niet gespeeld te hebben was iedereen supergemotiveerd om weer te beginnen. Dan is het een kleine deceptie als je eigenlijk kansloos van het veld gaat. Maar ook wel weer verklaarbaar. We staan er niet te lang bij stil. Dinsdag spelen we alweer. De wedstrijden volgen elkaar nu in heel hoog tempo op. We hebben ook niet heel veel tijd om bij de pakken neer te gaan zitten. We moeten gewoon zorgen dat we in wedstrijdmodus komen en stap voor stap de goede kant opgaan.”