Richard Rademaker brengt routine en ervaring bij Zevenhuizen

Inmiddels is Richard Rademaker 41 jaar en is hij voor het tweede seizoen op rij weer actief in de Eredivisie bij zijn club Scherp in Packaging ZVH. Hij stopte meer dan tien jaar geleden met topvolleybal toen Nesselande, de voorloper van ZVH, zich terugtrok uit de Eredivisie. “Toen was de vraag wat ik nog kon gaan doen,” vertelt Rademaker over zijn keuze om te stoppen. “Het buitenland was voor mij geen optie, dus heb ik gekozen om te gaan werken in plaats van bij een andere club in de Eredivisie te gaan spelen. Ik zag het ook niet zitten om die reisuren te maken. Maar als ik had mogen kiezen, dan was ik nooit gestopt. Er zit alleen wel een grens aan het aantal trainingsuren wat je kan maken als je ook een maatschappelijke carrière hebt.”

Goede balans
Het gebeurt de laatste jaren veel dat oud-internationals hun volleybalcarrière afsluiten in de Eredivisie. Jeroen Rauwerdink en Wytze Kooistra zijn inmiddels helemaal gestopt, maar hielpen respectievelijk Draisma Dynamo en Nova Tech Lycurgus nog aan verschillende prijzen. Op dit moment zijn onder andere Rob Bontje, Nico Freriks en sinds kort Jelte Maan bij Numidia VC Limax actief en speelt Rademaker in Zevenhuizen. “Ik denk dat het goed is voor alle teams in een competitie dat je een goede balans hebt in spelers. Dat hoeft niet eens zo zeer in leeftijd te zijn, maar wel in ontwikkeling en ervaring. Dus goede spelers met internationale ervaring die terugkomen in Nederland zijn qua niveau nog steeds een welkome toevoeging.” Zelf speelde Rademaker dus nooit in het buitenland, maar kan met zijn ervaring wel de jonge jongens ondersteunen. “Als je eind dertig bent, ben je fysiek nog best wel in orde. Je kan waarschijnlijk niet meer vijf keer in de week trainen, maar als je met twee keer in de week trainen nog steeds mee kan met het niveau en de clubs staan daarvoor open, dan is dat natuurlijk mooi.” Rademaker ziet ook dat de BetCity Eredivisie Mannen qua geld geen topcompetitie is en clubs daardoor niet in staat zijn om alle spelers goed te kunnen betalen. “Het mooiste zou natuurlijk zijn dat clubs genoeg geld hebben om goede spelers die fulltime kunnen volleyballen, te kopen en te betalen. Maar zo lang dat nog niet het geval is in de Eredivisie dan is het zonde om de ervaring en routine van de ervaren spelers niet te benutten.”

Veel van de jonge spelers van Scherp in Packaging ZVH zijn niet alleen actief in de zaal, maar ook op het zand. Zelf speelde Rademaker ook een tijd beachvolleybal, samen met zijn broer Roland, die later ook bondscoach werd bij BTN. Rademaker ziet het dan ook als een mooie combinatie. “Voor ons is het een goede samenwerking. Al die jongens zijn hartstikke fanatiek en zaal en beach kunnen elkaar goed aanvullen. Als ze zich alleen zouden richten op het zaalvolleybal zouden ze daar ook nog beter in kunnen zijn, maar hun passie zit in beide disciplines. De snelheid in de zaal is wel sneller, maar de behendigheid van het beachvolleybal is dan weer een voordeel. Het kan elkaar zeker aanvullen.”

Onervarenheid
Er zijn veel teams in de BetCity Eredivisie Mannen die werken met jonge selecties, daar is Scherp in Packaging ZVH er ook één van. Rademaker merkt echter vooral dat de onervarenheid van de selectie maakt dat het team nu in de onderste regionen staat. “Wij zijn een jong team, maar hebben vooral ook minder ervaring en routine. Wij hebben ook een aantal jongens die nog niet eerder in de Eredivisie gespeeld hebben. Als ik refereer aan waar wij de lat hebben gelegd aan het begin van het seizoen, dan zijn de resultaten wel iets minder dan gehoopt en verwacht.” De ploeg uit Zevenhuizen speelt vaak wel goed, maar weet dat niet altijd om te zetten in (set)winst. “We vinden dat we ons goed ontwikkelen en spelen wel echt goede wedstrijden,” beaamt Rademaker. “We weten alleen niet door te drukken. We kwamen tegen SSS twee keer als eerste op setpoint en tegen Dynamo stonden we 22-18 voor, maar we pakken toch de set niet. We halen zeker wel het niveau wat we voor ogen hebben, maar het moet nog wel een stukje beter.” Ruimte voor progressie ziet Rademaker dan ook zeker. “Vooral door onze onervarenheid laten we mentaal en tactisch soms nog wat liggen.” Als de reguliere competitie straks voorbij is en iedereen in de B-poule weer opnieuw begint, heeft ook ZVH weer kans om nog mee te strijden. “Dat is een enorme plus, want vorig jaar was het eigenlijk niet leuk,” zegt Rademaker. “Nu heb je nog het vooruitzicht om ergens voor te spelen en het publiek vindt het veel leuker als ze weten dat je ergens voor speelt.”

Ook de komende jaren hoopt Scherp in Packaging ZVH mee te blijven doen in de Eredivisie, al worden de licentie-eisen steeds scherper. “Wij willen daar volledig in mee gaan, maar er zit wel ergens een grens. Op een gegeven moment is de realiteit ook dat je niet van iedereen kan eisen dat bijvoorbeeld de zaalhoogte negen meter is, terwijl alle andere randvoorwaarden goed in orde zijn. Wij hebben geen zak met geld om zelf een nieuwe sporthal te gaan bouwen. Ik ben zeker voor verder professionaliseren, maar we moeten wel reëel blijven. Binnen wat realistisch is, willen we in Zevenhuizen graag mee met de plannen en dat lijkt ook zeker reëel.

Werk rondom de sport
De 41-jarige Rademaker staat zelf dus nog steeds binnen de lijnen, aan de zijkant van het veld komt hij steeds vaker mannen tegen met wie hij vroeger nog samen actief was. Kris van der Wel, de huidige hoofdcoach en -trainer van ZVH, was vroeger teamgenoot van Rademaker. Net als Arjan Taaij, hoofdcoach en -trainer van Nova Tech Lycurgus. Rademaker ziet zichzelf echter niet volledig in het trainersvak stappen. “Ik heb toen ik stopte wel direct mijn VT-4 gehaald. Ik heb ook wel training gegeven, maar mijn hart gaat er niet sneller van kloppen.” Rademaker werkt op dit moment als projectleider regionale talentontwikkeling voor de bond. “Het werk wat ik nu doe vind ik hartstikke leuk. Ik zit ook in de sponsorcommissie in Zevenhuizen, dat soort werk rondom de sport vind ik veel leuker dan continue op het veld staan. Doe mij maar organisatorische en bestuurlijke taken.” Of hij volgend seizoen nog steeds actief is als volleyballer in de Eredivisie zal de komende periode duidelijk moeten worden. “Halverwege februari is vaak de eerste inventarisatie van wat de spelers willen, dus ik heb nog een maand de tijd om na te denken of ik door wil gaan. Ik vind het nog steeds hartstikke leuk, maar het is nog te vroeg om daar iets definitief over te zeggen.”