Pleidooi voor minder spek en bonen

Regeren is vooruitzien. Dat is wat de Nevobo een groot deel van de drie coronaseizoenen heeft gedaan. De bond is duidelijk in de communicatie, vraagt om advies bij clubs en durft moeilijke besluiten te nemen voor haar leden. Zo ook in januari met het besluit om de competitie tot en met mei te verlengen. Als speler wist ik goed waar ik aan toe was voor de rest van het seizoen en als voorzitter kreeg vooraf ik de vraag om input te leveren aan de bond. Daarvoor hulde.

Het vooruitziende besluit van januari heeft plaatsgemaakt voor een zogenaamd voortschrijdend inzicht. Het ontbreekt aan draagvlak en logica om bij de senioren geen ranglijst met kampioenen, promoties en degradaties op te maken ten opzichte van de onderbouwde keuze van januari. Daarom een pleidooi aan de Nevobo om de beslissing bij de seniorencompetities te heroverwegen.

Natuurlijk valt het nodige te zeggen voor de argumenten van de bond. Er vallen veel wedstrijden uit door corona en quarantaine, kleinere verenigingen hebben weinig tot geen mogelijkheden om spelers te lenen van lagere teams en de eindstand is misschien niet zo eerlijk als iedereen zou willen. Maar… dat wist de Nevobo ook allemaal in januari toen besloten werd om de competitie tot en met mei te verlengen in een poging de competities volledig uit te spelen.

Er zijn altijd voor- en tegenstanders, maar de bond had bij de keuze tot verlenging in ieder geval een groot draagvlak: 75 procent van de volleybalverenigingen gaf in een enquête aan voorstander van dit scenario te zijn. Verenigingen wisten ook goed dat bovengenoemde risico's het competitieverloop anders zouden maken dan gewenst.

De Nevobo kiest nu halverwege alsnog voor een ander scenario. Of beter gezegd: geen scenario. Er is namelijk geen tijd meer voor andere competitieve alternatieven: die minder reistijd en benzinekosten met zich meebrachten, die minder inhaaldruk en administratie voor wedstrijdsecretariaten opleverden en die minder naar spek en bonen zouden smaken.

Natuurlijk staan plezier in volleybal en onderlinge binding voorop, zoals de Nevobo terecht stelt. Maar spelen om een kampioenschap of strijden tegen degradatie is ook een cruciale en menselijke drijfveer. Weegt de competitieloze situatie op tegen de dure benzineprijs, de schaarse vrije tijd met mooi lenteweer en andere prikkels uit een samenleving die weer open is? Al deze externe prikkels nodigen alleen maar eerder uit tot het afmelden van wedstrijden nu de voorgehouden worst door de Nevobo weggehaald.

En dat de competitie nu niet eerlijk genoeg is? Sport is niet eerlijk. Als het eerlijk was en iedereen gelijkwaardig zou zijn, zou er weinig aan zijn. Je hebt altijd spelers met meer talent, je houdt altijd grote clubs met meer mogelijkheden qua invallers om zich te handhaven en er zijn altijd ziektes, blessures en vakantiegangers op momenten dat het niet uitkomt. Vertrouw als bond erop dat de overgrote meerderheid sportief speelt en laten wij als spelers, teams en clubs zien dat dat vertrouwen terecht is.

Dit is een pleidooi om het besluit te heroverwegen. Om op z'n minst een peiling te houden onder verenigingen en leden. De uitslag van de enquête uit januari is immers in de prullenbak gegooid, maar er is geen nieuwe poll gehouden voor dit ingrijpende besluit. Daarnaast hoop ik dat het Bondsbestuur aan kan geven wat het advies van de Bondsraad was bij deze beslissing, aangezien deze raad de clubs vertegenwoordigd.

Het zou mij niet verbazen als uit een poll blijkt dat het merendeel alsnog wil dat vastgehouden wordt aan het scenario van januari: de competitie proberen af te maken en waar dat niet lukt wordt een eindstand opgemaakt op basis van het wedstrijdquotiënt (zoals twee jaar geleden ook duidelijk gecommuniceerd werd).

Wij gaan met ons team vandaag in ieder geval van Barneveld naar Groningen met slechts acht (van de elf) inzetbare spelers. We strijden met een gehavend team om het kampioenschap (dus ja, er zit ook eigenbelang bij het doorgaan van de competitie), want ik strijd liever met een gehavend team om een titel of vecht tegen degradatie (ook meegemaakt) dan dat ik voor alleen maar m'n sportplezier dit seizoen honderden kilometers in de auto moet zitten.

Mijn stem bij een enquête is dus duidelijk, maar ik ben slechts één van de 110.000 Nevobo-leden en voorzitter van één van de duizend clubs. Ik ben benieuwd wat vele anderen vinden. U ook, Nevobo?