Parijs is ver weg voor de Lange Mannen

Het OKT
Oranje keerde na zeven wedstrijden in China huiswaarts met de volgende resultaten:
Nederland - Canada 2-3 (21-25, 25-23, 26-24, 18-25, 12-15)
Nederland - Mexico 3-0 (25-19, 25-19, 25-16)
Nederland - België 0-3 (22-25, 19-25, 15-25)
Nederland - Bulgarije 0-3 (23-25, 21-25, 28-30)
China - Nederland 2-3 (25-22-16-25-16-25-25-21, 11-15)
Polen - Nederland 3-1 (21-25, 25-17, 25-22, 29-27)
Argentinië - Nederland 3-0 (25-17, 27-25, 25-22).

Het 2-3 verlies in de openingswedstrijd tegen Canada was natuurlijk meteen een domper. Ook de vrouwen overkwam dit resultaat in de eerste wedstrijd van het OKT, maar hen lukte het deze nederlaag later weg te spoelen. Nadat op dag twee zonder problemen van Mexico werd gewonnen, stond België op het programma. Een must win om zicht op de tweede plaats te blijven houden. Nederland werd echter verrast (en uiteindelijk overklast) door de zeer sterk spelende zuiderburen. Het 0-3 verlies kwam hard aan en de eindstand van de derde set (15-25) liet zien dat Oranje niet het team was van de afgelopen toernooien. 

Nog geen 24 uur later legde Bulgarije Nederland nogmaals op de pijnbank. De Lange Mannen kregen wederom 0-3 op de broek. Waar de ploeg van Piazza in het verleden de spannende sets naar zich toe wist te trekken, ontbrak het vertrouwen en waren de Bulgaren doorslaggevender. Nederland wist dat het een direct ticket kon vergeten en moest over in de modus van 'de schade beperkt houden'. 

Na een rustdag was gastland China aan de beurt. Waar tijdens de VNL China in Rotterdam nog met een vrij eenvoudige 3-0 aan de kant werd gezet, liep de ontmoeting op het OKT uit op een vijfsetter. Naast dit tegenvallende resultaat (gelukkig werd er nog wel met 3-2 gewonnen) moest het team toekijken hoe aanvoerder en veruit de belangrijkste speler Nimir Abdelaziz met een blessure het veld verliet. Hij zou in het vervolg van het toernooi niet meer in actie komen.

Tegen Polen speelde Nederland haar beste wedstrijd. De van positie gewisselde Wouter ter Maat en Thijs ter Horst lieten zien ook op een andere rol uit de verf te kunnen komen, maar helaas werden na een mooie strijd de kansen niet afgemaakt. Oranje had kans op de vijfde set, maar de Polen wonnen alsnog met 1-3. 

Tekenend voor het toernooi was de laatste wedstrijd tegen Argentinië. De Argentijnen hadden net zoals Nederland de kansen op een direct Olympisch ticket al verspeeld en de enige inzet was dus nog punten voor de wereldranglijst. Een overwinning zou Piazza en zijn mannen een serieuze pleister op de wonden geven, maar het lukte Argentinië - wat hen lange tijd niet gelukt was - om Oranje letterlijk en figuurlijk met 3-0 naar huis te sturen. 

De stand van zaken
De Lange Mannen begonnen het toernooi met 246 punten en staan na het OKT op 214 punten. Naast het feit dat Oranje meer dan 30 punten verloor, moest het ook toezien dat landen als Duitsland en Canada (die onder Nederland stonden) een direct ticket pakten. Een mooi overzicht wat er nog nodig is om de Spelen te halen vindt je hier, op de site van de Nevobo. De deur naar de Spelen is nog niet helemaal dicht, maar het is duidelijk dat het team van Piazza voor een loodzware opgave staat.

Een artikel uit de Telegraaf van gisteren brengt een aantal interessante dingen naar voren. In een interview van Lisa Schoenmaker met technisch directeur Herman Meppelink worden verschillende punten aangesneden. Na het mislukte OKT wordt Meppelink gevraagd waar er volgens hem fouten zijn gemaakt en hoe het nu verder moet. Ook wordt ingegaan op het feit dat er meer focus op het OKT had moeten liggen en dat de belangrijkste speler Nimir Abdelaziz uitgeput leek. Daarnaast geeft de technisch directeur toe dat er “deze zomer foute beslissingen gemaakt zijn" en dat “over twee maanden alles ter discussie staat.” Geen milde uitspraken. 

Details krijgen we (nog) niet, maar het lijkt erop dat dit OKT reden is om alles nog even goed onder de loep te nemen. Want Meppelink is duidelijk: “We hadden gehoopt een diepgaande analyse pas na de Spelen te hoeven maken, maar dat gaan we nu eerder doen.”

Het volledige kun je als abonnee of tegen betaling hier lezen. 

Grote verantwoordelijkheid
Meppelink erkent een aantal belangrijke zaken. Bijvoorbeeld “Hij (Nimir red.) haf achteraf meer rust moeten krijgen in de Volleyball Nations League", is een interessant punt. Wat namelijk zichtbaar was, is dat het team tijdens het OKT eerder energie tekort kwam dan over had. En, er lag tijdens deze zomer erg veel verantwoordelijkheid op de schouders van twee spelers. 

De eerder genoemde Nimir Abdelaziz speelde (op één wedstrijd in de VNL na) alle wedstrijden deze zomer. Seizoen in, seizoen uit, zomer in en zomer uit speelt hij alles en slaat hij zo'n 60 ballen per wedstrijd. Tijdens de VNL moest hij tegen Servië al een keer genoodzaakt naar de bank vanwege een knieblessure en ook tijdens het EK was zijn fysieke gesteld (in bijvoorbeeld de wedstrijd tegen Duitsland) allesbehalve optimaal. En met het zwaarste toernooi nog voor de boeg bleek uiteindelijk het OKT te veel voor de alleskunner. Daarnaast zag hij zijn normale vervanger, niemand minder dan Wouter ter Maat, verhuizen naar de passer/loper-positie. 

Een andere pion die alle wedstrijden heeft moeten spelen is Wessel Keemink. Het is Piazza gelukt om met Keemink een spelverdeler te creëren die er staat op grote toernooien. Zijn spel was stabiel en normaal gesproken kan hij Nimir met zijn ogen dicht vinden. Tijdens het OKT leek die afstemming echter vaak zoek en Piazza durfde het tijdens de wedstrijden niet aan om de zeer talentvolle, maar zeer onervaren Sil Meijs voor de leeuwen te gooien. Waar de Volleybaldames de luxe hebben om te kunnen kiezen uit drie (top)spelverdeelsters, is het niet gelukt een spelverdeler bij de groep te halen die bij nood het team spelverdelend kon helpen. Meijs is via zijn opslagen namelijk wel meerdere keren belangrijk geweest. 

Conclusie
Het is in dit stadium moeilijk de vinger op de zere plek te leggen. Onder leiding van Roberto Piazza heeft het Nederlands Heren Volleybalteam de laatste jaren serieuze sprongen gemaakt. Niet alleen als je kijkt naar de wereldranglijst (na het EK drong Oranje voor het eerst weer de top tien van de wereld binnen), maar ook qua spel. 

Maar - zoals wel eens eerder gebeurde - gaf zijn team aan het einde van de zomer niet thuis. Dit OKT was het belangrijkste toernooi van de afgelopen jaren, maar de ploeg heeft in China een flinke stap terug gezet. In de VNL (3-0 winst) en tijdens het EK (3-2 winst) was Nederland bijvoorbeeld nog sterker dan Duitsland. Maar het is Duitsland gelukt om tijdens het OKT te pieken en tot ieders verrassing werd een ticket voor Parijs bemachtigd. Wat ging er dan mis bij de Lange Mannen?

Zolang de kans er nog is om Parijs te halen zullen de Lange Mannen er nog volledig voor gaan. Dit OKT heeft namelijk bewezen dat je tijdens een toernooi (kijk naar Duitsland, België en Canada) veel plekken kunt stijgen op de wereldranglijst. In de tussentijd is het wachten op de evaluatie van de Nevobo.