Over kritiek, over graadmeters en over gebakjes

Ruim anderhalve week geleden was bekervolleybal. Ouderwetse sfeer in kleinere sporthallen, buiten bij de deur wordt er gerookt, bij binnenkomst komt de geur van frituur je tegemoet en op de tribunes daalt het niveau als door de inname van bier het alcoholpercentage stijgt. Dat willen we elke week wel, een mooie opdracht voor de eredivisieclubs om tijdens de competitie aan deze sfeer te werken zodat we de mensen weer naar de sporthallen krijgen.

Een vriend van me merkte op dat het door eredivisieclubs al als een prestatie wordt gezien als ze een topdivisionist weten uit te schakelen. En dat hij dat als verval ziet. Groot gelijk, er zijn nog maar weinig clubs die als graadmeter de kampioen van Nederland, goede subtop in het buitenland of de onderkant van het niveau Nederlands team nemen. En misschien is dat de realiteit, wie echter realistisch is, is gestopt met dromen en streven naar het allerhoogste. Zo niet deze scribent.

Enige weken terug meldde ik op deze plek dat er van de club Abiant/Lycurgus geen informatie bij ons binnenkomt om het eredivisieweekeinde stemmig te beschrijven. De vraag om informatie was neergelegd bij een verantwoordelijke van de afdeling PR en die hebben zich niet gemeld. Via trainer Arjan Taaij vernam ik dat wij van VK gebruik mogen maken van alle publicaties op de site van de club, in de lokale en regionale krant en datgene wat we maar kunnen vinden. Dat is mooi, ik hoop echter altijd op de extra verhalen en bijzonderheden die de reguliere pers niet halen.

Er is nu een reactie gekomen van een verantwoordelijke van de club, die heeft zich boos zitten maken bij twee topdames die bij Seesing Personeel Orion een leuke stage invullen. Niet goed natuurlijk. Reacties graag bij mij persoonlijk, de stage-dames hebben namelijk helemaal niets hiermee te maken. En de club Orion ook niet. Ik ben als zelfstandige werkzaam voor de club en daarnaast schrijf ik voor de VK om de eredivisie meer in het licht te zetten. Ik hou me aanbevolen voor kritiek.

Nu weer naar datgene waar het om draait, de sport. De aangekondigde topper Lycurgus-Dynamo vond op de zondag plaats, daarover later meer. Er waren belangrijke punten te halen om aan te sluiten bij de 3e plaats van Dynamo of om stappen te maken richting de 6e plaats die aan het einde recht geeft om in de kampioenspoule te spelen.

Advisie/SSS ontving sv Land Taurus in een duel om de 4e plaats. SSS speelt vrijwel alleen maar derby's in het centrum vh land en dit was een uitgelezen mogelijkheid om stevig de 4e plaats in handen te nemen. De Barnevelders namen libero Mats Bleeker van Taurus de maat in de passing, hij bleef keurig overeind en was daarmee aan het einde vd avond een betere speler geworden. Wat je niet kapot maakt, maakt je sterker. En ze namen diagonaalspeler Jelle van Jaarsveld als belangrijkste optie in hun blokkeuzes. Daarmee moest Taurus het spel naar de passerlopers verschuiven. Daar slaagde de ploeg in, het was weliswaar niet erg hoogstaand maar de strijd en emotie deden het publiek goed. Met een goede servedruk slaagde Taurus er bovendien in om Raygid Isenia in de teugels te hangen. De Antilliaanse parel is in korte tijd dermate belangrijk geworden in het aanvalsspel van SSS dat zijn bijdrages niet meer gemist kunnen worden. Blijdschap in de Houtense kringen dus.

Inter Rijswijk moest van ver komen om nog een punt over te houden aan het duel met TT Papendal. Bennie Tuinstra en Cas Abraham hadden het behoorlijk voor elkaar en beginnen de eredivisieclubs last te bezorgen met goede opslagen en beter aanvalswerk. Luuc van der Ent haalde, zoals bijna wekelijks in 5 sets, 7-8 blokpunten. Hij voert de ranglijst van beste blokkeerders in de Nederlandse competitie aan, daarbij moet wel opgemerkt dat TT de meeste sets speelde van alle teams en omdat ze vrijwel alle sets tussen de 23-30 laten eindigen spelen ze ook de meeste punten. Een mooie manier om extra speeltijd te genereren die deze jongeren hard nodig hebben om zich te ontwikkelen. Dat is nog eens zelfregulatie!!

Over zelfregulatie gesproken, de cowboys uit Zwolle moesten zelfstandig aanpassingen maken in het duel bij Vallei Volleybal Prins. Coniche won twee sets moeizaam maar kwam wel op voorsprong. Daarna stokte het bij de ploeg die met Thijs van Noorden en Reinold Schoonhoven twee andere passerlopers binnen de lijnen had dan eerder in het seizoen met Jonas Mulder en Erwin Enter. VVP speelde zonder Peter Ogink maar Joris Zwanenburg en Jeffrey van Wijk hielden zich staande. Mario Wijsman blokt zich elke week met stip hoger op de ranking van blokkeerders en vormt zo een extra impuls voor het team. De winst plaatst VVP binnen een wedstrijd winst van Zwolle en de blauwvingers verspeelden hun kans om de zesde plaats in te nemen.

Bij Seesing Personeel Orion tegen Zaanstad stormde het twee sets hevig en moest Zaanstad toezien hoe de thuisploeg eenvoudig won. In de derde set keerden echter de kansen, de lastige floaters van Zaanstad vielen goed en de cruciale rally's werden gewonnen door de mannen van Vincent Pirovano. Mogelijk zat er nog meer in? Dat was buiten Tom Buijs gerekend, hij mocht pas in de vierde set invallen en gaf zijn oude club een paar flinke mokerslagen te verwerken. De breedte van het team in Doetinchem kwam zo goed van pas om uit de problemen te blijven.

Geheel terecht werd Seain Cook bij de verkiezing van 'Man of the match' naar voren geroepen. Wie hem nog kent als blinde rammer moest zijn ogen wissen want hij wisselde veelvuldig af in zijn aanvalsslagen en was daarmee vrijwel ongrijpbaar.

Bij Zaanstad werd Frank Zutphen uitverkoren. Volgens hem was de verkiezing gedaan door iemand met veel verstand van volleybal. Graag gedaan Frank! Zijn teamgenoten lieten weten dat hij in een half jaar alle hoogtepunten in het volleybal meemaakt. Eerst kampioen worden en promoveren en vervolgens nu zijn eerste individuele uitverkiezing ooit. Hij had daarmee een topweekeinde, op vrijdag was het laat en gezellig (met wat alcoholisch versnaperingen) en op zaterdag verdiende hij uiteraard weer een goudgele rakker als beste man van zijn team in deze wedstrijd.

Op zondag maakten Abiant/Lycurgus en Draisma Dynamo er een echte wedstrijd van. Lycurgus nam steeds een voorsprong en Dynamo haalde in. Bij de Groningers kwam het rendement van Lapkov en Van Schie, de rest was qua efficiëntie nauwelijks in beeld. Sam Gortzak mocht de wedstrijd als spelverdeler starten maar moest het veld ruimen toen het er echt om ging. Voor de Apeldoorners kwamen de bijdrages van de middensectie en diagonaal Nico Manenschijn. Vooral Renzo Verschuren had de schouder er goed op zitten vanaf de serveerplek. Hij is de beste serveerder in de Nederlandse competitie met zeer weinig fouten en een grote gemiddelde druk. In de tijd dat hij bij Ortec/Nesselande speelde kon hij er op dit onderdeel helemaal niets van dus hij laat zien dat jarenlang ergens aan werken lonend is.

Wat de opslag aangaat: Lycurgus serveerde vooral gebakjes. Dynamo kon fluitend het midden aanspelen en daar grote druk ontwikkelen. Libero Bontrop en passerloper Helland-Hansen werden twee weken geleden door Orion nog compleet de tent uitgeserveerd dus Lycurgus liet het hier liggen. Het publiek kreeg een amusant duel voorgeschoteld en voor de volleyballiefhebber is het een zegen dat we met Maarten Tip bij de NOS nog iemand hebben die het volleybal onder de aandacht wil brengen.

In het woensdagduel kreeg Zaanstad eenvoudig klop van Wytze Kooistra en consorten. Mama's patatkraam was in Koog a/d Zaan kennelijk niet geopend deze week (opmerking voor de ouderen onder ons). De favoriete speeldag voor Zaanstad werd niet benut door eigen falen waarmee het goede woensdaggevoel verdwenen is. Lycurgus oogde vermoeid en had met Van de Kamp als libero en Scheper op het midden aanpassingen. Kooistra sloeg zijn team eenvoudig over de Zaanse horde.

Komend weekeinde belangen voor Zaanstad op bezoek bij TT Papendal en de kraker onderin tussen Coniche Topvolleybal Zwolle en Inter Rijswijk.