Oranje geeft in finale winst uit handen

Op de valreep moest Oranje vanavond in de finale van de Rabobank Super Series toch nog het hoofd buigen voor Rusland. Werd de poulewedstrijd tegen dezelfde tegenstander vorige week nog met 3-2 gewonnen, in Eindhoven liep Oranje tegen de eerste nederlaag van het toernooi op. Nederland kwam met 2-0 in sets achter, maar trok de stand overtuigend gelijk. In de beslissende vijfde set leek met een 14-12 voorsprong de vijfde zege op rij een kwestie van geduld. Tot ergernis van coach Jamie Morrison werd 'het schot voor open doel' gemist.

Hij dirigeerde zijn team dan ook na de prijsuitreiking naar de kleedkamer om even een hartig woordje met ze te spreken, alvorens ze handtekeningen aan de fans mochten gaan uitdelen. ,,Onacceptabel'', zo liet hij, inmiddels ietwat afgekoeld, na de wedstrijd desgevraagd weten. Dat het team zich terug had geknokt in de wedstrijd deed daar volgens Morrison niets aan af. ,,Ik was wel tevreden over hoe we na de 2-0 achterstand terugkwamen. Maar als je dan in de beslissende set met 14-12 voorkomt, moet je het gewoon afmaken.'' Celeste Plak kreeg drie set-ups op rij van de weer goed ingevallen Britt Bongaerts. Twee daarvan werden door de Russen verdedigd. De derde keer sloeg ze tegenover een eenmansblok uit. Morrison over dat slot: ,,De keuze om haar drie keer op rij aan te spelen was nog niet zo verkeerd. Maar als je dan daardoor een eenmansblok tegenover je krijgt, moet je het afmaken.''

Les

Morrison was wel tevreden over het hele toernooi. ,,Het was een mooie gelegenheid om na een paar trainingsweken tegen enkele sterke tegenstanders te spelen. Dat hadden we nodig en is me goed bevallen.'' Op de vraag wat de belangrijkste les is die hij uit de vijf wedstrijden kan trekken zegt Morrison: ,,Dat er nog heel veel werk te doen is de komende zeven weken tot aan het WK in Japan.'' De Amerikaan is naar eigen zeggen nog niet zo ver dat hij al tot een definitieve selectie van 14 speelsters kan komen. Nog drie speelsters moeten afvallen voor de trip naar Japan. ,,Nee, ik wil daar niet al te lang mee wachten, maar ik ben er nog niet uit.''

Rusland begon in de finale tegen Oranje sterk.  Oranje begon in de basis met Laura Dijkema als spelverdeler, Lonneke Sloetjes op diagonaal, Anne Buijs en Maret Balkestein op buiten, Yvon Beliën en Nicole Koolhaas op mid en Myrthe Schoot als libero. Tot de 20 ging het in de eerste set nog wel gelijk op. Op 19-20 bracht Morrison Plak en Bongaerts in het veld voor Dijkema en Sloetjes. Een gebruikelijke wissel om zo drie aanvalsters aan het net te houden. Het pakte verkeerd uit. Plak maakte drie aanvallende fouten op rij, 20-25

Aanvallend geweld

In de tweede set begon Kirsten Knip als libero. Tot de eerste technische time-out ging het weer gelijk op. Set-ups van Dijkema waren nogal eens net te krap zodat Beliën en Buijs moeilijk tot scoren kwamen. Ook Sloetjes haalde niet haar gebruikelijke niveau en werd op 10-20 gewisseld voor Plak. Eerder was Bongaerts er al ingekomen voor Dijkema. De servicedruk van Oranje was onvoldoende, zodat de Russen aanvallend volop konden variëren. Het aanvallend geweld bij Oranje moest vooral van captain Balkestein komen.  Dat gold eigenlijk voor de hele wedstrijd. Zij scoorde aan de lopende band en leverde ook passend en verdedigend goed werk. De wissels hadden opnieuw niet het gewenste effect. Rusland pakte met 16-25 ook de tweede set.

In set 3 startte Morrison met Bongaerts, Plak, Balkestein, Beliën, Lohuis, Buijs en Knip. Opgezweept door het Eindhovense publiek trok Oranje steeds meer het initiatief naar zich toe. Na een fraaie eerste tempobal en een killblock door Lohuis kwam Oranje op 14-11.  Die voorsprong werd ook dankzij goed aanvallend werk van Buijs uitgebouwd naar 22-15. Twee scores van Balkestein zorgden voor 25-18. Die stand stond ook op het bord na set 4. Rusland kwam nog wel op een 4-8  en 14-16 voorsprong maar sterke services van Lohuis en een anvallend steeds betere Plak zetten Oranje al snel op een 23-18 voorsprong. 

In de beslissende set leek Oranje door te drukken en de titel te gaan grijpen, zeker na het killblock van Buijs dat voor de 14-12 zorgde. Het dak ging er in Eindhoven bijna af, maar Rusland hield het hoofd koel en pakte alsnog de winst.

Eerder had Italië het brons gewonnen door het Turkije van Giovanni Guidetti met 3-1 de vijfde nederlaag op rij te bezorgen.