Lonneke Sloetjes stopt definitief als topvolleybalster

De 30-jarige Sloetjes speelde haar laatste profwedstrijden voor het Italiaanse Savino Del Bene Scandicci totdat het seizoen werd afgebroken vanwege de coronapandemie. In mei maakte ze kenbaar afstand te nemen van het topvolleybal en tot het nieuwe jaar niet voor een club of het nationaal team te spelen. Bij de start van het nieuwe jaar leek ze haar keuze nog niet gemaakt te hebben, maar nu heeft ze er definitief voor gekozen om haar topsportcarrière vaarwel te zeggen.

Clubvolleybal
Haar volleybalcarrière in het buitenland begon bij een avontuur vlak over de grens bij het Duitse USC Münster. Na twee seizoenen vertrok ze daar voor de stap naar het Italiaanse Busto Arsizio om vervolgens weer terug te keren naar Duitsland en te spelen voor SSC Schwerin.

In 2015 stapte ze over naar het roemruchte Vakifbank Istanbul en dit bleek de start van een ongekend succesvolle samenwerking. Na vier jaar bij de Turkse topclub was haar prijzenkast gevuld met twee Champions League titels, twee keer het WK voor clubteams, drie keer de Turkse landstitel en twee Turkse bekers. Ze won niet zo maar al die prijzen, want in de vier seizoenen bij Vakifbank werd ze een onmisbare schakel in het team van oud-bondscoach Giovanni Guidetti. Niet zo gek dat Guidetti, op volleybal.nl, alleen maar lovende woorden voor haar over heeft: "In mijn carrière heb ik veel geweldige speelsters mogen coachen, maar ‘Lonny’ staat echt in de top van mijn lijst omdat ik nog nooit een speelster heb meegemaakt die zo geliefd was. Ze kwam altijd vrolijk naar de training, werkte altijd hard en gaf altijd alles wat ze in zich had. Echt een geweldig voorbeeld en een geweldig persoon. Ze was een speelster met nog meer menselijke kwaliteiten dan volleybaltechnische kwaliteiten, en dat zegt veel over iemand die zoveel heeft bereikt."

Nederlands beste volleybalster aller tijden
Tegelijk met haar succesjaren bij Vakifbank beleefde Sloetjes ook haar hoogtijdagen met het Nederlands team. De 1,92 lange Sloetjes was de drijvende kracht achter het succes van de Volleybaldames, waarmee ze voor het eerst in de schijnwerpers trad op het EK van 2015 in eigen land.

Na die zilveren EK-medaille volgde plaatsing voor de Olympische Spelen van Rio de Janeiro, iets wat het Nederlands team al sinds 1996 niet meer gelukt was. Op die Zomerspelen werd Nederland uiteindelijk vierde na een zinderende halve finale tegen China en het verlies tegen Amerika om het brons. Een unieke prestatie, mede dankzij de kwaliteiten van Sloetjes die op de Olympische Spelen ook verkozen werd tot 'Beste Diagonaal' van het toernooi. Ook in de jaren daarna, nu onder leiding van Jamie Morrison, kwamen daar nog meer successen bij. Nederland won, met Sloetjes als sterspeelster, opnieuw zilver op het EK en kwam tot een historische vierde plek op het WK. Dankzij al die prestaties werd Sloetjes dit jaar dan ook geheel terecht gekozen tot 'Greatest Off All Time', oftewel Nederlands beste volleybalster aller tijden.

“Lonneke was echt een speelster van wereldklasse. Met haar samen hebben we veel hoogtepunten beleefd," vertelt Maret Grothues. "Ondanks al deze successen is ze een van de meest bescheiden mensen die ik ken. Zowel binnen als buiten het veld is ze een zeer prettig persoon die altijd voor mensen klaarstaat. Het was een eer om naast haar in het veld te staan, en we gaan haar missen. Ze kan terugkijken op een hele mooie, succesvolle carrière."

Voorbeeld
Toch liet Sloetjes zich ook uit over de minder mooie kanten van een carrière in het topvolleybal. Toen ze haar sabbatical begon, vertelde ze over de zeer zware belasting die het combineren van clubvolleybal met het nationaal team met zich meebrengt. Ze kwam op voor haarzelf en haar collega's door dit probleem aan te kaartten bij de FIVB. Uiteindelijk was die zware belasting ook de reden voor de pauze in haar topsportcarrière. Daarmee werd ze ook een voorbeeld voor volleyballers en andere sporters. Nu kiest ze ervoor om dichterbij haar familie te zijn en zich te richten op haar maatschappelijke carrière.

Over het definitief einde van haar carrière in het volleybal zegt ze zelf: "Het afgelopen jaar heb ik gezocht naar drijfveren en motieven om weer te gaan spelen. De kriebels om weer te gaan spelen kwamen echter niet. Ik merk dat ik veel energie haal uit andere dingen die op mijn pad komen en die ik kan leren, bijvoorbeeld op het gebied van mijn studie. Daarnaast wil ik ook graag bij mijn familie in de buurt zijn nu. Ik ben heel dankbaar voor alles wat ik heb mogen meemaken. De successen met Oranje en Vakifbank zullen mij altijd bijblijven. En natuurlijk ook de vele vriendschappen die ik aan het volleybal heb overgehouden. Het is helemaal goed zo.”

Bron: www.volleybal.nl.