Joris Berkhout houdt vertrouwen in kansen Numidia VC Limax: “We hebben nog genoeg om voor te werken en te spelen.”

Joris Berkhout was dit seizoen één van de negen nieuwe namen in de selectie van Numidia VC Limax. Een team met veel individuele kwaliteit, maar wat tot nog toe in de reguliere competitie niet echt tot uiting kwam. Al het hele seizoen worden mooie resultaten afgewisseld met wedstrijden onder het eigen niveau, wat resulteerde in het ontslag van de Argentijnse trainer-coach Tomas Galimberti en waardoor Numidia VC Limax nu niet in de top-vier staat. Intussen is ook de Amerikaanse pass/loper Gilbert Jackson - net voor de belangrijkste wedstrijd van het seizoen - vertrokken uit het team. De allerlaatste speelronde zal gaan bepalen of de Limburgers zich nog plaatsen voor de BeNe Conference of dat het verder zal gaan spelen in de zogeheten ‘challenge poule’. 

Lastige weken
Het zijn lastige weken voor VC Limax beaamt Berkhout dan ook. “Het doet wel wat met je. Volgens mij heeft niemand uit ons team eerder zo’n situatie meegemaakt en het gebeurt buiten je macht. Het zijn allemaal externe factoren, maar toch moet je er mee dealen. We hebben een hele goede band als team en dus is het jammer dat iemand de groep verlaat. Dat doet dan het meest met je. Maar uiteindelijk moeten wij op het veld nog steeds blijven volleyballen.” 

De keuze om afscheid te nemen van Galimberti als trainer-coach was uiteindelijk in goed overleg aangezien de resultaten niet voldeden aan de verwachtingen, zo viel in het persbericht van de club te lezen. “Die beslissing wordt uiteindelijk boven ons gemaakt, maar er zijn natuurlijk wel gesprekken geweest waar ook sommige spelers in zijn betrokken en we staan als team op sportief vlak wel achter deze keuze," vertelt Berkhout over de situatie. 

Niet in eigen handen
Inmiddels heeft oud-speler en -international Rob Bontje de stap gemaakt van assistent naar (interim) hoofdtrainer en -coach. Met hem langs de lijn speelt Numidia VC Limax zondagmiddag de laatste wedstrijd van de reguliere competitie tegen Simplex SSS. Of het dan nog kans maakt op een plek bij de bovenste vier hangt af van de uitslag van het duel tussen Prima Donna Kaas Huizen en Orion Stars, dat zaterdagavond in Huizen gespeeld wordt. “Als PDK twee sets pakt, is het voor ons al klaar,” legt Berkhout uit. “Je wil in de topsport het liefst zoveel mogelijk in eigen handen houden, dus je moet zo presteren dat je niet afhankelijk bent van tegenstanders. Dus dat ligt aan onszelf dat we in deze situatie zitten.” 

De individuele kwaliteiten zijn er zeker binnen de Limburgse selectie, ziet ook de 25-jarige Berkhout, maar het team mist in de breedte wel wat ervaring. “We hebben aan het begin van het seizoen uitgesproken dat we de top-vier wilden halen en de BeNe Conference wilden spelen. We hebben inderdaad een groep die heel goed kan volleyballen, maar we hebben ook een groep die redelijk onervaren is. Dus het schommelt. De ene wedstrijd laten we zien dat we goed kunnen volleyballen en de andere wedstrijd niet. De uitdaging voor ons is om een constant niveau te houden. Goed kunnen volleyballen en het winnen van wedstrijden zijn twee totaal verschillende dingen.” Dat het bereiken van de top-vier een moeilijke klus wordt, weet Joris ook. Toch wil hij niet spreken van een mislukte missie als die vierde plaats niet gehaald wordt. “Als speler begin je aan de competitie om kampioen te worden en die kans is er nog steeds. We hebben nog genoeg om voor te werken en te spelen.” 

Een stap vooruit
Afgelopen seizoen speelde Berkhout voor het eerst over de grens bij het Belgische VC Greenyard Maaseik. Na vier seizoenen bij Draisma Dynamo, waar hij drie landstitels behaalde, was hij klaar voor de volgende stap. Het avontuur bij Maaseik pakte echter niet zo uit als hij van tevoren had gehoopt. “Ik ging naar Maaseik met het idee dat ik wel kansen zou krijgen om te spelen,” blikt Joris terug op zijn seizoen in België. “Maar dat viel heel erg tegen. Ook in wedstrijden of op momenten dat ik het gevoel had iets bij te kunnen dragen, kreeg ik weinig kansen. Dan is zo’n eerste jaar in het buitenland toch niet hoe ik het van tevoren had ingeschat en na zo’n jaar denk je wel, wat zou goed zijn voor mijn carrière?”

Op een half uurtje rijden van Maaseik zit Numidia VC Limax en zodoende kwam de spelverdeler vorig seizoen ook al wel eens kijken bij de wedstrijden van VC Limax. “Toen werden de lijntjes snel gelegd en wist ik, ik wil weer lekker gaan volleyballen. Want vorig jaar voelde ik me, naast dat ik weinig speelde, ook niet echt deel van het proces en dat vond ik toch wel belangrijk. Toen voelde ik wel vrij snel dat dit is wat ik graag zou willen, ondanks dat mensen mij vroegen of het geen stap terug was. Maar ik zie het in mijn carrière juist als een stap vooruit. Dit was wat ik nodig had dit jaar en dat is het belangrijkste.” 

Motivatie
Bij Numidia VC Limax heeft Joris weer terug gevonden wat hij miste in zijn seizoen bij Maaseik. “Vorig jaar verloor ik een beetje mijn motivatie. In de voorbereiding was ik nog het meest gedreven in mijn hele carrière, maar in het midden van het seizoen had ik mijn dieptepunt bereikt qua motivatie. Nu ben ik als speler weer deel van het proces, ik speel weer wedstrijden en dan ben je automatisch ook weer meer gemotiveerd.” 

De ambitie om alsnog weer in het buitenland te spelen, heeft Berkhout echter nog niet losgelaten. “Als de kans zich voordoet dan ben ik er klaar voor om misschien wel weer een stap omhoog te gaan. Ik heb nog steeds de ambitie om een mooie stap te maken.”