Hugo van Garderen terug in Huizen: "Het hele plaatje klopte"

De 27-jarige Hugo van Garderen vertrok deze zomer na zes seizoenen bij Simplex/SSS, al was dat in eerste instantie niet een keuze op sportief vlak. “Mijn vriendin en ik wilden graag gaan samenwonen en zij is Duits. Zij had als voorwaarde dat we of in een grote stad in
Duitsland gingen wonen of in Amsterdam.” Het leek erop dat Van Garderen daarom in Duitsland zou gaan wonen en volleyballen, maar dat gebeurde toch niet. “We wilden eigenlijk eerst naar Duitsland gaan. Toen ik daar op try-outs was, viel het eigenlijk in het water en hebben we toch gekozen voor Nederland. Mijn startersplek bij SSS was toen eigenlijk al vergeven en ik vond het een mooie uitdaging om naar Huizen te gaan.” Het spelen in Huizen combineert Hugo met zijn werk voor een engineersbureau dat verschillende projecten doet. “Ik vind het leuk om mezelf maatschappelijk en sportief te blijven ontwikkelen.”

Terug in Huizen
De keuze om bij Huizen te gaan spelen, was geen hele moeilijke. “Ze hebben de afgelopen paar jaar ook wel gevraagd of ik terug wilde komen,” vertelt Van Garderen. “Nu klopt het hele plaatje, de combinatie met werk en ze zijn ambitieus. Dat waren voornamelijk de
redenen.” Ondanks dat het voor de ervaren spelverdeler een hele tijd geleden was dat hij bij de club uit Huizen speelde, zijn er ook een hoop dingen hetzelfde gebleven. “Ik moet eerlijk zeggen dat er niet veel veranderd is. Dezelfde mensen lopen er nog steeds rond en ik kon er
redelijk snel weer uit de voeten. Het voelde bijna wel als thuiskomen,” vertelt een vrolijke Van Garderen.

Hoewel de veranderingen bij de club misschien niet zo groot zijn, staat er wel een grotendeels nieuw team onder leiding van een nieuwe hoofdcoach en -trainer (Arno van Solkema). Dat zorgt ervoor dat Prima Donna Kaas Huizen nog in de opbouwfase zit. “Het is altijd even wennen als je met veel nieuwe mensen speelt,” geeft Hugo toe. “Vorig jaar bij SSS hadden we ook veel nieuwe mensen, dat klikte toen niet. Nu zijn het allemaal
gelijkgestemden binnen het team. Iedereen wil hard trainen en hard werken, dat siert ons team wel. Het moet allemaal nog een beetje meer gaan kloppen, maar de start is er zeker.” Het is dan ook niet zo gek dat de twee lastige uitwedstrijden waarmee Huizen het seizoen begon, tegen landskampioen Orion Stars en Numidia VC Limax, verloren gingen. “Orion was wel echt een maatje te groot. Toen was mijn niveau ook zeker niet goed genoeg om met hen te concurreren,” vertelt Van Garderen. “De week daarna tegen Limax hadden we het al beter voor elkaar, maar moeten we het langer volhouden. Ook de credits naar Limax daarvoor, want ze maakten het ons passend erg lastig.”

Cultuur creëren
“We hebben best veel oud-profs en jongens die al langer in de Eredivisie spelen, die weten hoe het in z’n werk gaat. Wij moeten een cultuur gaan organiseren waarin we optimaal topsport kunnen bedrijven. Daar zijn we hard mee bezig,” vertelt Van Garderen verder. Een specifiek doel noemt de spelverdeler niet, maar “als we goede stappen zetten dan kunnen we aan het eind van het seizoen met elk team concurreren en zelfs van ze winnen.” Van Garderen kijkt dan ook naar de eerste thuiswedstrijd dit weekend tegen Scherp in Packaging ZVH. “We moeten ervan genieten en een sfeer creëren waarbij mensen naar ons komen kijken. Als we zo goed mogelijk spelen, dan hoop ik dat we Zevenhuizen kunnen oprollen. Maar ik ga vooral voor het creëren van een mooie sfeer in de hal.”

Rol als leider
Als één van de meer ervaren jongens in het team heeft Van Garderen ook als een belangrijke rol binnen de lijnen. “Mijn rol is meer die van leider in de zin van het uitzetten van de lijnen in het volleybalveld en hoe we willen gaan spelen. Mats zorgt meer dat als we team
goed functioneren buiten het volleybalveld en dan hebben we Rik en Shalev die heel veel ervaring meebrengen en trainerskwaliteiten met zich meebrengen,” vertelt Van Garderen.

“Ik kan wel een eikel zijn. Ik ben niet zo heel lief. Wel als we buiten het veld stappen, dan ben ik hartstikke aardig. Maar als je drie keer dezelfde fout maakt, dan ben ik niet de liefste persoon om mee of tegen te spelen,” zegt een eerlijke Van Garderen. “Dat heeft me bij SSS ook wel eens de kop gekost, maar soms kan het ook heel goed zijn. Ik ken mezelf nu ook iets beter dan ik voorheen kende, ik weet wanneer ik het kan maken en wanneer niet. En ik zoek uiteraard ook wel eens het randje op.”