Column: 'We moeten het samen (blijven) doen'

Ter gelegenheid van de finales Lycurgus-Orion en Sliedrecht-Alterno verscheen in de Volkskrant een interview Robert Misset met de vier coaches, waarin de staat van het Nederlandse eredivisievolleybal (via de kop ”we hebben er een puinhoop van gemaakt”) kritisch werd beschouwd en de consequenties voor de ambities van de betrokken coaches centraal stond.

Sommige van de trainers (met name bij de heren) ventileerden dat ze uit het bestaande kader zouden willen stappen: Lycurgus-coach Arjen Taaij denkt aan overstappen naar een buitenlandse competitie, Orion-coach Redbad Strikwerda denkt dat het beter wordt als de clubs zelf de eredivisie gaan organiseren. Als vertegenwoordiger van Zaanstad n het eredivisie-overleg maak ik de worsteling van de clubvertegenwoordigers en de Nevobo om een sterkere eredivisie te krijgen regelmatig mee. In die hoedanigheid vraag ik mij af: Maar is dat wel een verstandige oplossing?

 Het is natuurlijk denkbaar dat de Lycurgus of zelfs de top drie uit de eredivisie stappen. De overblijvende zeven teams kunnen dan een spannende competitie draaien, maar op de langere termijn brengt dat ze niet verder en komen ze nooit op dezelfde hoogte als de drie toppers. Spelen tegen Lycurgus en Orion versterkt juist het niveau van de rest. Wij willen als Zaanstad ook graag in september (bijvoorbeeld op de Open Zaanstad-dag) tegen ze oefenen om sterker te worden, meer exposure te krijgen en daardoor meer sponsorgelden te krijgen. En de andere eredivisieteams zullen ook graag tegen de top blijven spelen. Ik begrijp dat Lycurgus meer weerstand wil, maar toch liefst binnen Nederland. Er werden afgelopen jaren op een centraal punt wintertrainingen voor potentiele internationals uit de eredivisie georganiseerd. Daaraan zou je kunnen koppelen dat daarna uit die training een selectie zonder spelers van Lycurgus tegen Lycurgus (of Orion) speelt. Als Lycurgus (en een andere club) ieder bijv. zes keer per jaar dat doen kun je een winnaar voor zo’n extra competitie aanwijzen is er misschien nog wel een sponsor te vinden die voor de winnaar van deze beperkte competitie een (geld)prijs (Jan Berendsen-bokaal?) beschikbaar stelt. 

Redbad wil dat de clubs zelf de competitie gaan regelen (is volgens hem een fluitje van een cent), omdat de opzet nu elk jaar verandert (en vorig jaar tot een dramatisch verlopen finale leidde). Los van het feit dat we er allemaal zelf bij hebben gezeten om die beslissing te nemen komen zonder de Nevobo dezelfde discussies over veranderingen in de competitie omdat we steeds alles willen doen om aan de wensen van de NOS te voldoen. En dan komen we niet tot de beste oplossing, maar de minst slechte oplossing. Gaat het zonder de Nevobo opeens grote sponsorinkomsten opleveren? Want het ontbreken van sponsorgelden maakt dat we niet meer kunnen trainen en hogere vergoedingen kunnen betalen. Met Zaanstad zoeken we dagelijks in Noord-Holland boven het Noordzeekanaal naar de lokale Jan Kos. Los van het feit dat de echte Jan Kos van de Prima Donna Kaas in Huizen zit, hebben we die nog niet gevonden. Maar als Redbad zonder de Nevobo opeens een miljoentje weet los te peuteren? 

In het eredivisie-overleg zitten normaal gesproken geen eredivisietrainers. Die moeten om op dat tijdstip zelf training geven. Ze moeten over het probleem van de armoede van de eredivisie wel met elkaar praten. Ik weet een plek. Ze allemaal naar de NVVO-clinic op 1 en 2 juni moeten komen om naar de internationale toptrainer te luisteren, maar ook om met elkaar (in de wandelgangen, aan de bar of waar dan ook) dit soort problemen te bespreken.

Mijn standpunt: we moeten het samen (topclubs, lagere eredivisieclubs en Nevobo) blijven doen! En hopelijk komen Arjan Taaij of Redbad Strikwerda met hun team op 15 september naar Koog aan de Zaan.

Andre Triep

Teammanager VV Zaanstad heren 1, redacteur Volley Techno, 55 jaar actief Nevobo-lid (20 jaar US, 35 jaar VCSpaarnestad)