BeNe Conference-analyse; Sterk Dynamo laat Roeselare ook laatste pot winnen

Knack Roeselare - Draisma Dynamo 3-0 (25-21, 25-23, 25-23)
Freek de Weijer en Sjors Tijhuis zijn een zekerheidje, maar wat betreft de andere posities is het vaak de vraag wie Redbad Strikwerda laat starten. Voor de laatste wedstrijd in de BeNe Conference koos hij voor Erik van der Schaaf en Thomas van Bladel (pass/lopers) en Thom van der Ent en Jelle Bosma (middenblokkeerders). Bij Roeselare kreeg Jasper Wijkstra wederom een basisplaats en zagen we ook Pieter Coolman na zijn blessure weer in de basis staan. 

Het 25-21 verlies van de openingsset was de wijten aan een slap begin (6-1 Roeselare) en het verschil in service. Draisma Dynamo viel met 58% aan, maar de 8 foutservices en 4 aces tegen kostten de roodgelen de kop. Door een geweldige Sjors Tijhuis speelde Dynamo in set twee beter mee, maar vanaf 21-21 verloor de ploeg van Strikwerda drie punten op rij. Roeselare benutte het tweede setpunt. Met Bloem en Martinez-Gion in het veld bleef Dynamo uitstekend partij geven. Sterker nog, het zette aanvallend een geweldig niveau neer. Maar zoals ook in de wedstrijd in Apeldoorn wist Roeselare op de belangrijke momenten toe te slaan. De floatservices van D'Hulst zorgden voor problemen in de passing, en zo was de wedstrijd na een 22-23 voorsprong voor Dynamo opeens voorbij (25-23). 

Sjors Tijhuis verkeerd in topvorm en liet weer geweldige cijfers zien; 19 punten (68% aanval en 4 aces). Aan de kant van Roeselare werd Jasper Wijkstra topscorer met 12 punten (54% aanval, 2 aces, 3 killblocks). Roeselare kondigde deze week overigens het vertrek van Wijkstra aan. Hij zal verhuizen in België en bij Waremme gaan spelen!

Conclusie BeNe Conference voor beide teams
Winnaar Knack Roeselare behaalde acht overwinningen uit acht wedstrijden was vorige week al zeker van de BeNe Conference-titel. Alleen in Groningen verspeelde Roeselare een punt (2-3 winst op Lycurgus). De ploeg heeft dit bewerkstelligt nadat het Mathijs Verhanneman slechts één wedstrijd kon inzetten vanwege een buikspierblessure. Zelfs zonder de ervaren pass/loper - en ook twee wedstrijden zonder Coolman - wist Roeselare acht maal de Nederlandse teams van zich af te houden. Er zitten weinig zwakke punten in het spel van de zuiderburen. Uitblinkers waren diagonaalspeler Dermaux (volgens Tijd voor Volleybal de MVP van de BeNe Conference) en spelverdeler D'Hulst, die de Nederlandse blokkering regelmatig zoek speelde. Hopelijk kunnen de Nederlandse ploegen volgend jaar de Belgisch kampioen wel een keer verslaan.

Terugkijkend op de acht wedstrijden van Draisma Dynamo vallen er meerdere dingen te zeggen. Samen met Lycurgus wist Dynamo als enige Nederlandse ploeg Aalst eenmaal te verslaan en als je kijkt naar de eerste en tweede confrontatie met Roeselare was het spel in de tweede ontmoeting een stuk beter. Naast deze stijgende lijn heeft Strikwerda ook een selectie waarin vrijwel iedereen over wedstrijdritme beschikt. Hij heeft optimaal gebruik gemaakt om zo veel mogelijk spelers tegen goede ploegen te laten spelen. 
Maar Dynamo kende ook een aantal nederlagen waarin het spel goed genoeg was om te winnen. Nét dat laatste stukje mistte. De thuiswedstrijd tegen Leuven en de uitwedstrijd tegen Aalst van vorige week zijn daar voorbeelden van. Nu hebben Belgische teams ten opzichte van Nederlandse clubs vaak een aantal (buitenlandse) spelers die het boven de twintig écht laten zien. Maar het neemt niet weg dat Dynamo in plaats van drie, wellicht vier of vijf wedstrijden had kunnen winnen. Orion Stars werd dan ook niet ingehaald en Dynamo zal de race naar de landstitel via de kwartfinale moeten beginnen. Eén ding is zeker, Dynamo is gewoon een titelkandidaat. Vooral als er zo aangevallen wordt als in deze laatste wedstrijd. Als de passing goed is heeft het met Tijhuis, de middenspelers en de snelle bal op de buitenkant het beste aanvalsspel van Nederland.