BCE analyse; een terugblik op de reguliere competitie (deel 1)

Nova Tech Lycurgus: de beste ploeg tot nu toe
Met fier winnaar van het reguliere seizoen, een historische Europese campagne, en (niet onbelangrijk) het Martiniplaza dat uit is gegroeid tot de plek waar je in de BetCity Eredivisie de beste topvolleybal-ervaring kunt beleven. Het seizoen van Nova Tech Lycurgus is vooralsnog bijna perfect te noemen.

Helemaal perfect is het helaas niet, want het uitstekende seizoen van Nova Tech Lycurgus werd toch even flink overschaduwd door het faillissement van naamsponsor Nova Tech. Wat er in de toekomst zal gebeuren is voor iedereen een vraag. Duidelijk is dat het tot nu toe een succesformule is gebleken en het zal doodzonde zijn mocht de Groningse volleybalclub na dit seizoen de steun van Nova Tech kwijt raken. 

Maar voor dit seizoen hoeft niemand zich zorgen te maken en heeft de nieuwe ploeg van de nieuwe Australische coach Mark Lebedew het reguliere seizoen van de BetCity Eredivisie met zes punten verschil op Orion Stars afgesloten. Er werd slechts één duel (in Doetinchem) verloren en ook Europees maakte Nova Tech Lycurgus naam door in Martiniplaza Lube Civitanova bijna tot een vijfsetter te dwingen. Dat was tijdens de kwartfinale van de Challenge Cup, de allereerste kwartfinale van een Europese beker in de historie van de club.

Dit succes is o.a. te danken aan een uitstekend uitgedacht en gebalanceerd team. De twee buitenlandse pass/lopers Parraguirre en Marques staan er elke week en ook Planisic maakt de verwachtingen waar. Daarnaast heeft de ploeg met het Lycurgaanse blok (met Robin Boekhoudt in de hoofdrol) en international Jeffrey Klok in het achterveld de beste breakpoint-fase van Nederland. Ook Stijn van Schie is de laatste maanden in topvorm en als dat nog niet genoeg is heeft Lycurgus ook nog een een ex-international en misschien wel de meest gevreesde serveerder van de Eredivisie op de bank zitten; Gijs van Solkema. De club uit Groningen heeft dan ook de beste papieren om in Nederland met de prijzen aan de haal te gaan. Interessant om te zien zal zijn hoe Nova Tech Lycurgus tegen de Belgische ploegen gaat presteren. 

Orion Stars: de trein die tijdelijk ontspoorde 
Het nieuwe avontuur en enthousiasme van de herstructurering van de club was aan het begin van het seizoen niet alleen buiten het veld, maar ook binnen het veld zichtbaar. Onder de nieuwe naam Orion Stars won de club meteen de Supercup, kende het een uitstekende start van de BetCity Eredivisie en deed het ook in de Champions League geweldig. Orion Stars maakte naam in Europa door Selver Taltech uit Estland en Crvena Zvezda uit Servië in de voorrondes te verslaan. Helaas stond Tirol Innsbruck voor Orion Stars de groepsfase van de Champions League in de weg, maar de ploeg van Dirk Sparidans draaide (ondanks de langdurige blessure van Beau Wortelboer) als een trein. 

Begin november liet Orion voor het eerst een steekje vallen door een 0-2 voorsprong in Apeldoorn uit handen te geven. Nadat Rzeszow in de CEV Cup duidelijk te sterk was nam ook Nova Tech Lycurgus in Groningen revanche op de nederlaag in Doetinchem en wist Orion Stars ook Numidia VC Limax niet te verslaan. Naast deze opvallende nederlagen werden de maanden november en december gekenmerkt door een aantal bijzondere zaken; het veranderen van aanvoerder, de schorsing van Tom Koops en het vertrek van spelverdeler Bartůněk. 
Net na de jaarwisseling nam Orion Stars ook afscheid van de Est Kevin Saar, maar was het goede nieuws dat Liam Mcluskey en (hopelijk binnenkort) ook Edson Felicissimo weer fit zijn. Na deze schoonmaakbeurt in de selectie verloor Orion Stars overigens voor de tweede maal van Draisma Dynamo, maar de tweede plek in de BetCity Eredivisie kwam nooit in gevaar. 

Het seizoen tot nu toe is wat onrustig te noemen, maar niets wijst er op dat Orion Stars niet wederom titelkandidaat is. Orion Stars weet namelijk inmiddels wat winnen is. De beker en het kampioenschap van vorig jaar tellen als een waardevolle ervaring en met spelers als Skhredau en Koops in de ploeg ben je als tegenstander nooit veilig. Daarnaast heeft de ploeg met Van der Ham, Wortelboer en Apine een ijzersterk Nederlands midden en aanvoerder Edvin Svärd is zonder twijfel de beste passer van de Nederlandse velden. 

Het is Dirk Sparidans dit jaar tevens gelukt in de vorm van Luuk Hoge Bavel een Nederlands talent uit te laten groeien tot een sterke speler. Hij zal in de laatste maanden van het seizoen nog heel waardevol zijn. Ook liet ex-international Sparidans vrijwel al zijn spelers wedstrijdritme op doen, waardoor hij zijn selectie net voor de belangrijkste fase van het seizoen allemaal op scherp heeft gezet. Niets wijst er op dit moment dan ook op dat Orion Stars niet gewoon haar titel zal kunnen verdedigen.

Draisma Dynamo: never count them out
Het seizoen van Draisma Dynamo was precies andersom. De volledig Nederlandse selectie van Redbad Strikwerda kende een moeilijk begin en had binnen vijf wedstrijden al drie nederlagen geïncasseerd. Ook in november presteerde Dynamo nog niet naar behoren, maar de thuiswedstrijd in de 16e finale van de CEV Cup leek een ommekeer te zijn.

Een 0-2 achterstand tegen Pafos uit Cyprus werd in het Omnisport omgetoverd in een knappe 3-2 overwinning, met de slechts 18-jarige Jordi van Laar in de hoofdrol. Helaas werd de 8e finale niet bereikt, maar de thuisoverwinning gaf het nodige vertrouwen om een aantal dagen later de uiterst belangrijke pot tegen Numidia VC Limax met 3-1 te winnen. Met de winst in deze do or die-wedstrijd waarschuwde meteen Dynamo elke concurrent, want door deze drie punten bleef de kans op de top vier nog in leven. 

Met de druk erop won Draisma Dynamo vervolgens ook de laatste drie wedstrijden in de BetCity Eredivisie, met als uitschieter de 1-3 overwinning op Orion Stars in Doetinchem. Wat lang op een tegenvallend seizoen dreigde uit te draaien, werd door een weerbaar Dynamo omgetoverd tot een knappe derde plek. De BeNe Conference werd zelfs voortijdig aan het einde van de competitie veiliggesteld. De Apeldoorners flikte dit alles overigens zonder Robin van Weerd, een belangrijke puntenmaker die lang uit de roulatie is vanwege een hersenschudding.

Het snelle spel van aanvoerder Freek de Weijer is een belangrijke oorzaak van dit resultaat. En naast een uitstekende Sjors Tijhuis, een zeer solide passlijn en net zoals Orion Stars drie aan elkaar gewaagde middens heeft Strikwerda ook op de bank de nodige opties. Sleurink hielp de ploeg meerdere malen uit de brand, libero Aleksov is een uitstekende verdedigende vervanger van Lipke en sinds vorige maand heeft de ploeg in de vorm van Martinez-Gion een extra optie als pass/loper. Strikwerda verklaarde tijdens het seizoen dat de toekomst van Draisma Dynamo “aan een zijden draadje hing”, maar het lijkt erop dat de titel recordhouder van Nederland dit jaar gewoon weer vol mee doet om de prijzen. 

Prima Donna Kaas Huizen: dalen, maar hogere pieken. 
De kwalificatie voor de BeNe Conference voor Prima Donna Kaas Huizen is een verrassing te noemen. De compleet nieuw samengestelde selectie kende een moeizaam begin waarin vier van de zes wedstrijden verloren gingen. Het spel was erg wisselvallig, maar de potentie van het team kwam zo nu en dan naar boven. Na een ontzettende oorveeg van Nova Tech Lycurgus (25-14, 25-10 en 25-16) is het Arno van Solkema halverwege de competitie echter gelukt het team op het juiste moment fijn te slijpen. 

In november verloor Prima Donna Kaas Huizen namelijk niet één keer. De thuisoverwinningen op Limax (3-0) en Dynamo (3-1) staken er boven uit en opeens stond de ploeg uit Huizen stevig in de top vier. De kwaliteit in het spel was flink omhoog geschoten. De afwezigheid van diagonaalspeler Pyvovarenko werd vanaf het begin al uitstekend opgevangen door Marlison Kleinmoedig en Hugo van Garderen heeft zowel op het midden als op de buitenkanten alle keuze. Vooral als ook de pipe-aanval met Van Solkema en Saasa functioneert kan het swingende PDK het iedereen lastig maken. Prima Donna Kaas Huizen won namelijk tweemaal van Draisma Dynamo en had begin januari kansen om in vijf sets van Lycurgus te winnen. Ook ex-international Stijn van Tilburg lijkt weer terug van een langdurige blessure. Wellicht wordt hij nog een belangrijke troef in de tweede fase van het seizoen. 

Het wordt interessant om te zien of Prima Donna Kaas dit spel ook in de BeNe Conference en in de Play Off kan laten zien. De servicedruk van een aantal teams bleek in een aantal wedstrijden nog wel eens een probleem te zijn en in de laatste wedstrijden lukte het PDK niet om (vooral tegen Simplex/SSS) ‘zelf’ een plek in de top vier af te dwingen. Maar ondanks dat de laatste vier wedstrijden verloren gingen is de vierde plek allesbehalve gestolen en heeft de ploeg van Arno van Solkema met aantrekkelijk volleybal de BeNe Conference meer dan verdiend.