Andringa over blessure en zijn gemiste WK

Een paar weken nadat hij op de training zijn middenvoetsbeentje brak- en daardoor meteen zeker wist dat hij het WK ging missen- spreken we Robbert Andringa in Ede, waar hij de uitzwaaiwedstrijd van het Nederlands team en dus zijn teamgenoten bijwoont. Beladen met krukken en een blik die zijn teleurstelling niet helemaal kan verdoezelen, laat de stille maar zo belangrijke kracht van Oranje zich niet kennen.

,,Natuurlijk is het een enorm balen dat ik niet kan spelen op het WK," erkent Andringa. ,,En dat door zo'n stomme blessure. Het WK is iets waar we lang en hard naar toe hebben gewerkt, dus natuurlijk had ik daar willen staan! De timing is echt ontzettend klote! Ik kwam echter ook al snel tot de logische conclusie dat ik er toch niets meer aan kan veranderen en ja, dan krijg je er langzaam een soort van vrede mee," vertelt Andringa.

Mee of toch niet?
De buitenaanvaller, die de afgelopen jaren uitgroeide tot een belangrijke factor binnen het nationaal team, twijfelde nog even of hij met Oranje mee zou reizen naar het Wereldkampioenschap. ,,Maar naast dat dit wellicht even confronterend zou zijn is het ook gewoon niet praktisch, met zo'n been in het gips. Ik ga de wedstrijden dus gewoon thuis op de bank kijken, met mijn familie vermoed ik."

Ik geef niet op
,,Ik ben 28 dus als we ons nou weer kwalificeren voor het volgende WK kan ik daar nog best bij zijn toch! Nou moeten we ons wel even kwalificeren natuurlijk! Haha, daar moet in ieder geval niet weer zestien jaar tussen zitten. Maar ik ga door met volleyballen zolang ik het leuk vind en denk dat ik het nog best een poos volhoud. In eerste instantie komend seizoen weer in Polen bij Olsztyn. Het team is leuk, de competitie mooi en het leven goed. Alleen het weer is bagger; ik heb -20 om de oren gehad. Daar kan je met handschoenen, een muts en sjaal niet tegenop boksen hoor!"

Oranje vertrekt maandag naar Bulgarije en speelt woensdag zijn eerste duel op dit WK.